CanımHuzurlu bir yüzle dönüyorum evime bu akşam. İstanbul’da bu kadar zaman evime döndüm akşamları, bir yalnızlık vardı ki çok kötü çökerdi üzerime. Adamlar kalabalıklaşırdı. Temiz yüzlerini takınırlar siyah ceketler giyerlerdi. Pipoları vardı ve nutuk atarlardı. Bütün değerleri ceplerine doldurmuşlardı. Ne var ki sirk çadırlarında kulis olmaz. Herkes anadan üryan dolaşır, soyunur, koşuşur ve çiftleşir. Palyaço bir cüce bile damızlık olabilir. Her şeyin birbiriyle yer değiştirdiği yerde, yani sahnenin tam ortasında adamlar kadınlardan daha orospuydu.***İki kadın var: Para kazanmak için çalışan. Para kazanmak için sevişen.*Seni göklere çıkarmak için, seni ben yapmak için sana orospu demek zorunda kalmamla başladı her şey.*ben, senin bana gülümsemelerini gözlerinin bende yanan ışığını kullanacak ve onlarla sana zarar verecek son kişiyim*Uyan.Biz senin, gece seviştikten sonra evinden apar topar ayrıldığın kadınlarız.Bazılarımızsa senin, seviştikten hemen sonra çeşitli bahanelerle evinden kovduklarınız.Uyan artık.Ödeşmeye geldik.*soruların cevaplarımsa sor bana es-kiden neden aşk için yaşardık ve şimdi aşksa yaşıyoruz…*Meydanda bir banka oturup ıssızlığı bozan kadının ayrık bacaklarını izliyorum. Bacakları geriliyor, zembereğin kullanma kılavuzuyla konuşursam “sıkışıyor”.