Âl-i Selçuk Sultanı El-Melik, el-Âdil Ziyâ el-Dîn Adud el-devle Ebû Şücâ’ (Ebu’l-fütûh) Muhammed bin Ebû Süleymân Çağrı Bek Dâvûd bin Mikâil bin Selçuk bin Dukak el-Türkî el-Nûrî Burhânü Emiri’l-mü’minîn olarak tarihe geçmiş Âl-i Selçuk (Büyük Selçuklu) Sultanı, fethin babası, Horasan güneşi Melik Çağrı Bey’in oğlu, Sultan Tuğrul Bey’in yeğeni, Sultan Muhammed Alparslan ve Selçuklular’ın tarihteki yeri üzerine yazılmış bu romanda klasik ötesi farklı bir kronoloji ve figüratif yapı karşımıza çıkıyor. Hazarlar’a bağlı Oğuz Yabgu Devleti ile anlaşmazlık, Mankışlak ve Cend illerini terk etmek zorunda kalan Dukak oğlu Selçuk Bey. Samanîler devletinin siyasal varlık noktasında Selçuk Bey kuvvetlerini Türk ve İslam devletleri olan Karahanlı ve Gazneliler’e muhalif etmesi. Karahanlı ve Gazneliler ile varlık-yokluk savaşları, Maveraünnehir’den çıkış, Horasan’a hatta Diyâr-ı Rûm’a (Anadolu) topraklarına zorunlu keşifler. Horasan valisi Muhammed Alparslan, Merv, Nişâbur, Hemedan, Bağdat, Rey, Türkmensahra, İsfahan, Hoy, Azerbaycan, Kars, Şavşat, Menbiç, Halep, Malazgirt, Sivas, Tokat, Üsküdar; Horasan, Harezm, Maveraünnehir, Türkistan… Vezir Nizâmü’l-mülk, Afşin Bey, Sanduk Bey, İbn Mühelban, Karahanlı Şemsü’l-mülk, Sav Tekin, Şehzâde Melikşah; Türkmen obaları, Oğuz boyları, Kınık, Bayat, Beydilli. Ceyhun (Amuderya), Aras nehirleri arasında göç göç olmuş Oğuz-Türkmen boyları, kara kıl çadırlar, ak evler, nevruz, kopuz, ozan-bahşı, türküler, ağıtlar, gelinler, ak pürçekli Oğuz anaları…