pir Zeynel Seyid, dersim aşiretlerinin lideri, fil lafını duyunca, konuşmaları büyük bir sükunetle dinlemekte olduğu, üzerined oturduğu kürsüsünü kenara yıkıp kafkas dağlarının en yücesi Kaf dağı gibi doruldu. Kısık gözlerinde iran kaplanına ait pırıltılarla cümlenin tedirgin duruşuna ışık saçtı. Çıra ışığında gümüşi açılarında kar pırıltıları, ak sakallarının uçlarında yıldızlar gibi geziniyorlardı. Odanın içine Muş’un çukurovası’nda av peşinde, soylu bir şahin gibi süzülerek baktı. Duruşu on yıllardır anlatıla gelen en etkili masallardan esinlenmişti sanki hani suya sokulmak üzere kızgın kılıç çeliği gibi, dokunamazsın yanarım diye.