Antropoloji Batı-dışı insan topluluklarını inceleyecek bir bilim olarak kurmuştur kendini (Batı’nın payına düşen sosyolojiydi). Buna karşılık “Modern dünyanın oluşumunda Batı tarihi –iyi veya kötü yönde– öncelikli öneme sahiptir, dolayısıyla bu tarihin incelenmesi antropolojinin başlıca meselelerinden olmalıdır,” diyen Talal Asad antropolojinin merceğini Batı’ya ve Batı’nın tarihine çeviriyor: Bu tarihin kavramsal jeolojisinin, günümüzde Batı-dışı geleneklerin gelişim ve değişim imkânları açısından derin içerimler taşıdığı kanaatinde olduğunu belirten ve yöntem olarak Nietzsche ve Foucault’nun “soykütüğü” kavramını kullanan yazar “din”, “ritüel” ve “kültürel tercüme” gibi kavramları tarihsel bir bakış açısıyla inceliyor; ortaçağ Hıristiyanlığında dinsel ve yargısal kefaret ve işkence gibi pratikler ile itiraf ve hakikat, disiplin ile tevazu arasında kurulan ilişkiler üzerinde duruyor. Dinsel pratiklerle iktidar arasındaki karmaşık ilişkileri irdelerken, kutsal’ın dünyevi’deki ve dünyevi’nin kutsal’daki köklerini araştırarak nasıl iç içe geçmiş olduklarını anlatıyor. Asad, kitabın son bölümlerinde daha yakın zamanlı olaylara odaklanıyor, Ortadoğu’da Körfez Savaşı dolayısıyla Müslüman bir toplumda “aklın kamusal kullanımı” ve “eleştiri”nin büründüğü biçimleri ve Batı’da Salman Rushdie “olayı” dolayısıyla liberalizmin din söylemini inceliyor.
Malum olduğu üzere Talal Asad, Muhammed Esed’in oğlu. Bu eseri Foucault’yu anımsatıyor. Bir müslüman olarak acaba teoriyi nasıl inşa etmiş. Merak ettiğim bir eser.
“Sekülerliğin Biçimleri” ve “Antropoloji ve Sömürgecilik” kitapları kadar ufuk açıcı bir kitap. Yazar, diğer kitaplarında ve Dinin Soykütükleri’nde dine, insanlığa, moderniteye ve tarihe evrensel bir çerçevede bakılmasının zorunluluğunu anlatmaya çalışıyor. İçinden geçilen zamanın, dönüşümlerin, dinin geçirdiği evrelerin dünya tarihi bağlamında ele alınarak anlam kazanacağını vurguluyor. Bugün İslam’a karşı oryantal literatürün, hala manipüle etme gücü olduğunun ve İslam dünyasında olup biten karmaşa ve şiddetin din veya inanç olarak İslam’dan kaynaklanmadığının altını çiziyor. İslam dünyasında dini eleştirmeden önce Avrupa’da dinin dönüşümünü göz ardı edemeyeceğimizi söylüyor. Avrupa’nın-Batı’nın bugün kullanmaya devam ettiği küçümseyici, dışlayıcı ve ötekileştirici düşünüş biçimine eleştirel bir bakış sunuyor.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Malum olduğu üzere Talal Asad, Muhammed Esed’in oğlu. Bu eseri Foucault’yu anımsatıyor. Bir müslüman olarak acaba teoriyi nasıl inşa etmiş. Merak ettiğim bir eser.
Talal Asad yapmış yine yapacağını. Çeviri de oldukça iyi.
önemli bir çalışma okumak konusunda geç kalmamalı
“Sekülerliğin Biçimleri” ve “Antropoloji ve Sömürgecilik” kitapları kadar ufuk açıcı bir kitap. Yazar, diğer kitaplarında ve Dinin Soykütükleri’nde dine, insanlığa, moderniteye ve tarihe evrensel bir çerçevede bakılmasının zorunluluğunu anlatmaya çalışıyor. İçinden geçilen zamanın, dönüşümlerin, dinin geçirdiği evrelerin dünya tarihi bağlamında ele alınarak anlam kazanacağını vurguluyor. Bugün İslam’a karşı oryantal literatürün, hala manipüle etme gücü olduğunun ve İslam dünyasında olup biten karmaşa ve şiddetin din veya inanç olarak İslam’dan kaynaklanmadığının altını çiziyor. İslam dünyasında dini eleştirmeden önce Avrupa’da dinin dönüşümünü göz ardı edemeyeceğimizi söylüyor. Avrupa’nın-Batı’nın bugün kullanmaya devam ettiği küçümseyici, dışlayıcı ve ötekileştirici düşünüş biçimine eleştirel bir bakış sunuyor.
önemli bir kitap ancak tercüme ile ilgili talal asad gramerine giriş adındaki köşe yazısını okumalı