Bu çalışma Müdafaa-i Hukuk Cemiyetleriyle beraber bir noktada Millî Mücadele döneminin de genel durumu ve sosyal yapısının tahlilidir. Birinci Dünya Savaşı’ndan mağlup çıkan Osmanlı devletini yönetenlerin Millî Mücadele yıllarındaki tavır ve davranışları objektiflik ilkesine bağlı kalınarak ortaya konulmuş ve savaş sonrasında halkın moralinin düzeltilmesi için nasıl bir teşkilatlanmaya gidildiği araştırılmıştır. Millî Mücadele’nin manevî cephesi üzerinde ağırlıkla durulan çalışmada Müdafaa-i Hukuk Cemiyetlerinin kuruluş faaliyetleri ve sosyal yapısı incelendikten sonra bu cemiyetlerin çalışmalarında hangi toplumsal sınıfların daha etkin olduğu üzerinde durulmuştur. Son olarak Kuvây-ı Milliye ile Müdafaa-i Hukuk Cemiyetleri arasındaki ilişki ve Cumhuriyet döneminde TBMM’de nasıl bir rol oynadıkları bizzat arşivlere inilerek birinci el kaynaklardan günışığına çıkarılmıştır.