Aslında kitap iki farklı eserin birleşiminden oluşuyor. Her iki eser değerli bilgiler içeriyor fakat çevirileri iyi değil.İlk baskısının 1992 yılında olduğunu göz önünde bulundursak bile çok fazla osmanlıca kelime içeriyor.Eserlerin redaksiyonunun tekrar yapılması gerektiği kanaatindeyim.Kitabın İlk bölümü olan “Vahdet-i vücud” eserinde bu görüşün tarihsel gelişimini açıklıyor ve bunun islam tasavvufundaki yerini irdeliyor. Batılı düşünürlerin bu konudaki eksik bilgilerini açıklıyor. Bu eser güzel olmakla birlikte çok dağınık bir şekilde işlenmiş. Kitabın ikinci bölümü olan “İbn Arabi’yi niçin severim” eseri değerli bir eser olmakla birlikte İbn Arabiden aforizmalar niteliğinde.Dikkati bir gözlemci olduğumdan dolayı bazı dikkatimi çeken noktaları söylemeden geçemiyecem. Öncelikle İki yazarda Osmanlı dönemine ait yazarlar. Olaylara bakış açıları ve bilgileri bakımından takdir edilecek nitelikte. Bu dönemi hor görüp batıyı üstün görmeyi kendine görev bilen insanlarımız için ders niteliğinde hatta ilk eserin 64. sayfasında bunu yazar kendi ağzından anlatmış. İlgimi çeken diğer bir noktada, kitabın başında Mehmet Ali Ayni’nin tanıtımında Nakşi tarikatına mensup olduğu belirtilmiş ve bu yazareserinin başında Mustafa Kemal’e methiyeler düzüyor. Şimdiki Nakşi tarikatına mensup insanlar onu ‘zındık’ olarak ilan etmişken… Söyleyecek söz bulamıyorum. Yinede kitap incelenmesi gereken bir eser.