Sen de bilirsin ki bir ev iki günlük konuğundan sırrını saklayabilir ama on iki günlük konuğundan asla.Saklayamadı da.Üçüncü günden, artık gitme vaktinin geldiği on ikinci güne kadar her gün kendisini biraz daha aralayan o sırla uyuyup o sırla uyandım.Önce bahçeye bakan pencerenin perde aralığından gördüm annesi çoktan ölmüş sessiz Mahinur'u; sonra kapı aralığından, sonra aralanmış bir kapıdan.Önce küçük küçük tıkırtılarını duydum oturduğum odada; sonra ölçülü fısıltılarını, sonra da çiçeklere su verir gibi konuşmasını....
Bu kitaba üç yorum yazılması ne kadar burkucu. İçinize yavaş yavaş işleyen, birbirinin uzağında yaşandığı sanılan ancak sona doğru hepsi bir araya gelen hikayeler. Bir dilberin, makbulenin açıkladığı (örttüğü mü deseydim) sır. Bütün bunların içerisinde kendisiyle evlenmek isteyen adamdan sadece susmasını bekleyen bir kız. Ve yine susmaya biçilen anlam. Bir hikaye değil sadece. Davranışların sözleri aştığı, sözlerin üzerinizde tortulaşıp kaldığı bir hikaye. Yıkılıp tükeneceği kesin olan bir şehirde yıkılıp tükenen kahramanlar, onlarla beraber sizde yavaş yavaş yitiyorsunuz. Ali AYÇİL’in eline sağlık.
kimi hikayelerin konusu güzeldir,içeriği zayıftır,hikayenin sonunda çarpıcı bir son varsa zevk alırsınız,yoksa ııh.kimi hikayelerin içeriği güçlüdür şiir tadı verir ama ne anlattığını hikaye bittiğinde de anlayamaz,sayfaları geri dönüp olmayan bir ipucu ararsınız ama karanlıkta kaybedilen anahtarı bulmak kolay değildir.hele kaybedilen anahtar değilse. bu kitabın her cümlesinde edebiyatın sunduğu sonsuz hazlarla ve hayal unsuru olsa da, kitabı okurken genleşen ruh halinizde size hiçte abartılı gelmeyecek kader örgüleriyle karşılaşacaksınız.tek başına da bir bütünü ihtiva eden bir çok hikayenin birleşerek kurduğu ve yokolmak için bu hikayelerin bitimini bekleyen arızi bir kent Sur Kenti.Sur Kenti Hikayelerinin hangi kitapları hatırlattığına gelince, kendinden öncekileri bütünüyle unutturan,kendisinden sonra geleceklere de kapıları kapattıran bir alımı var.Yazara gelince, Makbule’nin anlattıklarına katılıyorum:))Ali Ayçil’e sevgi ve saygıyla
Seyyah İbn Batuta’nın kervan seyahatinde çektiği acıları unutmak için başlayan kaçış serüveninde sığındığı şehir olarak başlıyor SUR kenti hikayeleri..Hancısı,nakkaşı,nalbantı,seyisi,attarı,demircisi,alimi,cahili ve daha nice karakteriyle bu şehrin havasını solayan , beraberinde bu şehrin havasını değiştiren insanların yaşam seyirlerinin nasıl geliştiğini ve sonlandığını aktarıyor yazar Ali Ayçil. Son bölümünde merak duygusunu kamçılayan Dilber Makbule’nin hikayesi ile bitişe geçiyor…Doğu’nun mistik havasını bulacağınız,geçmişi yaşatan hoş bir kitap…ALINTILARHayır ; Mahinur , ihanetin bende açtığı yarayı sarsın diye bağlandığım bir heves değildi.Kendinden öncekileri bütünüyle unutturan , kendisinden sonra geleceklere de kapıları kapattıran bir alımı vardı.(sy.15)Arkamda harabeye dönmüş genç bir kadın ve bir gün harabeye döneceğine kesin gözüyle baktığım tenha bir kent bıraktım (sy.22)Makbule çok gördü böylelerini ; böyle kaç heves bıraktı kursakta. (sy.96)
Kitap Yorumları - (3 Yorum)
Bu kitaba üç yorum yazılması ne kadar burkucu. İçinize yavaş yavaş işleyen, birbirinin uzağında yaşandığı sanılan ancak sona doğru hepsi bir araya gelen hikayeler. Bir dilberin, makbulenin açıkladığı (örttüğü mü deseydim) sır. Bütün bunların içerisinde kendisiyle evlenmek isteyen adamdan sadece susmasını bekleyen bir kız. Ve yine susmaya biçilen anlam. Bir hikaye değil sadece. Davranışların sözleri aştığı, sözlerin üzerinizde tortulaşıp kaldığı bir hikaye. Yıkılıp tükeneceği kesin olan bir şehirde yıkılıp tükenen kahramanlar, onlarla beraber sizde yavaş yavaş yitiyorsunuz. Ali AYÇİL’in eline sağlık.
kimi hikayelerin konusu güzeldir,içeriği zayıftır,hikayenin sonunda çarpıcı bir son varsa zevk alırsınız,yoksa ııh.kimi hikayelerin içeriği güçlüdür şiir tadı verir ama ne anlattığını hikaye bittiğinde de anlayamaz,sayfaları geri dönüp olmayan bir ipucu ararsınız ama karanlıkta kaybedilen anahtarı bulmak kolay değildir.hele kaybedilen anahtar değilse. bu kitabın her cümlesinde edebiyatın sunduğu sonsuz hazlarla ve hayal unsuru olsa da, kitabı okurken genleşen ruh halinizde size hiçte abartılı gelmeyecek kader örgüleriyle karşılaşacaksınız.tek başına da bir bütünü ihtiva eden bir çok hikayenin birleşerek kurduğu ve yokolmak için bu hikayelerin bitimini bekleyen arızi bir kent Sur Kenti.Sur Kenti Hikayelerinin hangi kitapları hatırlattığına gelince, kendinden öncekileri bütünüyle unutturan,kendisinden sonra geleceklere de kapıları kapattıran bir alımı var.Yazara gelince, Makbule’nin anlattıklarına katılıyorum:))Ali Ayçil’e sevgi ve saygıyla
Seyyah İbn Batuta’nın kervan seyahatinde çektiği acıları unutmak için başlayan kaçış serüveninde sığındığı şehir olarak başlıyor SUR kenti hikayeleri..Hancısı,nakkaşı,nalbantı,seyisi,attarı,demircisi,alimi,cahili ve daha nice karakteriyle bu şehrin havasını solayan , beraberinde bu şehrin havasını değiştiren insanların yaşam seyirlerinin nasıl geliştiğini ve sonlandığını aktarıyor yazar Ali Ayçil. Son bölümünde merak duygusunu kamçılayan Dilber Makbule’nin hikayesi ile bitişe geçiyor…Doğu’nun mistik havasını bulacağınız,geçmişi yaşatan hoş bir kitap…ALINTILARHayır ; Mahinur , ihanetin bende açtığı yarayı sarsın diye bağlandığım bir heves değildi.Kendinden öncekileri bütünüyle unutturan , kendisinden sonra geleceklere de kapıları kapattıran bir alımı vardı.(sy.15)Arkamda harabeye dönmüş genç bir kadın ve bir gün harabeye döneceğine kesin gözüyle baktığım tenha bir kent bıraktım (sy.22)Makbule çok gördü böylelerini ; böyle kaç heves bıraktı kursakta. (sy.96)