Bir yanda engizisyon tarafından aforoz edilerek yasaklanmış olan eserler ve belgeler, diğer yanda yüzlerce yıldır yasaklı bilgilerini bir takım işaretlerle, sayılarla kuşaktan kuşağa aktaran Leonardo Da Vinci, Dante, Shakespeare, Voltaire gibi sır taşıyıcıları...Philipp Vanderberg bu romanında; esrarengiz bir trafik kazasında hayatını kaybeden Guido adındaki antikacının arabasında bulunan lanetli bir Kıpti Parşömenin ölüm getiren hikayesini anlatıyor. Kuzey Mısır'ın Nag Hammadi bölgesinde define avcıları tarafından bulunan parşömenin kopyalarından birinde, tarihin en gizemli kişiliklerinden biri olan ve hakkında çeşitli rivayetler dolaşan Barabbas İncili'ne yer verilmektedir. Bu ad aynı zamanda, Leonardo da Vinci'nin ''Gül Bahçesindeki Madonna'' adlı tablosunda da, şifrelenmiş bir şekilde yer almaktadır. Barabbas adı ve onu yazılı olduğu parşömenin varlığı, yalnızca ölen antikacının eşi Anne von Seydlitz'in yaşamını altüst etmekle kalmaz, Papalık kurumunu ve Hıristiyanlığa inanan milyonlarca insanın inancını da ciddi şekilde tehdit eder. Dolayısıyla, hem Barabbas adı ortadan kaldırılmalı, hem de Barabbas İncili'nin yer aldığı bu parşömen yok edilmelidir.Bu kargaşa sırasında Vinci'nin tablosu, gerçeği açığa çıkarma çabasındaki bir profesörün saldırısına uğrar. Parşömenin aslını ele geçirmek isteyen Orfeus Tarikatı, Roma Kilisesi ve Müslüman bir grubun arasında da acımasız bir mücadele başlar...
Hristiyan inancını derinden sarsacağı düşünülen bir parşömen; bu gizli bilgiyi asırlardır yapıtlarında şifreleyen (örneği, da vinci”nin gül bahçesindeki madonna tablosu) tarihin ünlü kişileri; bu parşömeni tesadüfen ele geçiren roman kahramanımız.Sonrasında bu bilginin peşinde olan bir değil ikiden fazla gizli örgütler,tarikatlar ve papalık. Ne o !! tanıdıkmı geldi?. zaten kitabı tafsiye etmeyeceğim için sonuda da vinci şifresi gibi biten ve da vinci dende kötü(!) olan son derece başarısız bir eser.
Romanın en sonunda yer alan kısım, romanın Oldenhoff’tan izin alınmadan yazıldığını ama öyküye ilhamın onun tarafından verildiği bir roman tekniği olarak kurguya inandırıcılığı artırmak için yapılan bir katkı.İnanılmaz bir polisiye romanıydı. Kimin hangi gruba ait olduğuna ilişkin yaptığınız tahminlerin neredeyse hiç biri tutmayabiliyor.Üç gruptan en akıllısı olarak gösterilen İslam dini mensupları, çünkü onların sağlam bir çıkış noktaları var: Kur’an.Kur’an,İsa peygamber hakkında doğru bilgi veriyor. Yazar Kur’an’ın toplanmasına dair satırarasında bilgi verirken bu çözülmeye çalışılan “Beşinci İncil” için de aynı tekniğin kullanıldığını dile getirmekle aslında hata yapıyor, çünkü Kur’an,Peygamber’in vefatından çok az sonra toplandı. Yazıya geçirilişi Peygamberin katipleri vasıtasıyla oluyor. Oysa bu Nag Hammadi’de bulunan İncil’in ne ilk yazılışı ne de 1962’deki bu romana konu olan süreci Kur’an’ın serüveniyle benzerlik göstermiyor.Roman sürükleyici.Ancak çeviride bir yerde cümlede ciddi anlam düşüklüğü var. Bir çok yerde ise imla hatası yapılmış ve kelimeler yanlış yazılmış.
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
Hristiyan inancını derinden sarsacağı düşünülen bir parşömen; bu gizli bilgiyi asırlardır yapıtlarında şifreleyen (örneği, da vinci”nin gül bahçesindeki madonna tablosu) tarihin ünlü kişileri; bu parşömeni tesadüfen ele geçiren roman kahramanımız.Sonrasında bu bilginin peşinde olan bir değil ikiden fazla gizli örgütler,tarikatlar ve papalık. Ne o !! tanıdıkmı geldi?. zaten kitabı tafsiye etmeyeceğim için sonuda da vinci şifresi gibi biten ve da vinci dende kötü(!) olan son derece başarısız bir eser.
Romanın en sonunda yer alan kısım, romanın Oldenhoff’tan izin alınmadan yazıldığını ama öyküye ilhamın onun tarafından verildiği bir roman tekniği olarak kurguya inandırıcılığı artırmak için yapılan bir katkı.İnanılmaz bir polisiye romanıydı. Kimin hangi gruba ait olduğuna ilişkin yaptığınız tahminlerin neredeyse hiç biri tutmayabiliyor.Üç gruptan en akıllısı olarak gösterilen İslam dini mensupları, çünkü onların sağlam bir çıkış noktaları var: Kur’an.Kur’an,İsa peygamber hakkında doğru bilgi veriyor. Yazar Kur’an’ın toplanmasına dair satırarasında bilgi verirken bu çözülmeye çalışılan “Beşinci İncil” için de aynı tekniğin kullanıldığını dile getirmekle aslında hata yapıyor, çünkü Kur’an,Peygamber’in vefatından çok az sonra toplandı. Yazıya geçirilişi Peygamberin katipleri vasıtasıyla oluyor. Oysa bu Nag Hammadi’de bulunan İncil’in ne ilk yazılışı ne de 1962’deki bu romana konu olan süreci Kur’an’ın serüveniyle benzerlik göstermiyor.Roman sürükleyici.Ancak çeviride bir yerde cümlede ciddi anlam düşüklüğü var. Bir çok yerde ise imla hatası yapılmış ve kelimeler yanlış yazılmış.