Her zamanki gibi başladı. Ayrılığın kadını en az incitmesi için yaratılmış yapay bir gerçekliğin içinde. Adam sözüm ona yorgundur, bir aşkı yürütebilecek gücü kalmamıştır. Kadın durdurmak bilmez bir enerjiyle yaşamdan yol almaktadır. Kadın koşmalı, koşmalı, koşmalı..
Çingenelere fallar baktırıyorum. Her bakla senin siluetin. Aynaya iki yüzlü bakıyorm. İki yüzlü değilim oysa…bunu en çok sen biliyorsun. Susuyorsun..
Düşünme sırası şimdi ondaydı. Kadehimi muzır bir gülümsemeyle dudaklarıma kaldırıp, beklemeye içtim beklemek anı doldurmasa da umudu dolduruyordu.