Her Ayrılık Yeni Bir Başlangıç…Yoldayım…Bulunduğum durum ve duruma mukabil halet-i ruhiyem farklı bugün. Sağ cebimde muhayyel nağmelerin ıskaladığı tükenmez bir kalem var ve kırışmış not kağıtlarım…Cihan meş’alesi henüz kaybolmuşken ve demir adımları işitilirken ufuktan hala, beni bekleyen, bizi kucaklayacak günlerin, zamanın ve karakterlerin asası olmaksızın hükmeden, manasız ve ifadesiz saltanatları var beynimde. Beynimde akıp giden zamanın siyah beyaz fotoğrafları…Yoldayım…Pembe lacivert şeritli otobüsümüzde, belki geçmişiyle hesaplaşan, belki de gelecek hayalleriyle selamlaşan, gülen, düşünen ve boş vermişler serüveninden birçok insan var, hayat var burada da, insanlar bir şekilde nefes alıyorlar dünyanın her yerinde olduğu gibi, perakende dağıtılan insanlık var, hareket ve sessizlik…Teypte ara sıra sesi kısılan ve yükselen, dönmekten eskimiş bir kasetiyle Neşet Ertaş…Saat 23:11…