İlk hikâyesini 1975’te yazan Mario Levi, bu tarihten itibaren Cumhuriyet, Milliyet, Hürriyet Gösteri, Varlık gibi yayın organlarında da denemeler kaleme almaya başladı. İlk kitabı Jacques Brel: Bir Yalnız Adam 1986’da yayımlayan Levi, 2000 yılında Yunus Nadi Roman Ödülü’nü de alan İstanbul Bir Masaldı adlı romanı ve ardından gelen öykü kitapları ile adını geniş okur kitlelerine duyurmayı başardı. Yazmaya başlamasının otuzuncu yılında, henüz kitaplaşmamış yazılarını da bir ara toplam olarak Yaz Yağmuruydu adıyla kitaplaştırdı. Kitap, Mario Levi’nin 1984-2004 yılları arasında çeşitli gazete ve dergilerde yayımlanmış yazılarını bir araya getiriyor. Bu yazılar arasında ‘Kafka’nın Değişim’i Hangi Değerler Hangi Ahlâk Kuralları’, ‘Cante Jondo, Çok Uzaklardan, Acılı Bir Ses’, ‘O Darbeler Kime Karşı Yapıldı’, ‘Bir Kültür Mozaiğinde Türk Yahudileriyle Beş Yüz Yıl’, ‘ Reklamlar Bizi Anlatır’ gibi edebiyattan, müziğe, kültürden reklam dünyasına birçok konuda yazılmış denemeler yer alıyor. Levi kitabındaki yazıları kronolojik olarak yayımlandığı mecralara göre ayırarak, her bölümün girişine yazıları yayımlandığı günlere dair içsel dünyasını, yazdığı gazete, derginin kısa bir tanıtımı da ekleyerek denemelerin nasıl bir ortamda yazıldığını okurla paylaşıyor. Bu yazının sonunu da kitabın sonuna bağlayarak, sonsözü kitabın son sayfasında yer alan sonsöze bırakalım: “Yirmi yılın hikâyesi de bu işte… Bundan sonra bir yirmi yıl daha olur mu artık, bilmem. Olursa da o zaman neler hissederim ve yapmak isterim hâlâ?… Kim bilir… Şimdilik durum bu… Beklentilerim var, beklediklerim ve artık beklemediklerim var… Yolun neresindeyim?… Bunu da bilmiyorum. Ama kendime, yürüdüğüm yolda, istediğim her an başka yollara da sapabileceğimi, hatta yollar da çizebileceğimi hâlâ söyleyebiliyorum ya, bu yeter. Bazı fısıltılar duyuyorum bir yerlerden… Daha iyi duymak ve anlamak için oraya gidiyorum, haberiniz olsun…”