Mehmed Muzaffer Mecmuası, Tanzimat dönemi Türk edebiyatında ilginç bir roman denemesidir. Muallim Naci bu eserini 26 Haziran 1887 tarihinde Saadet gazetesinde tefrika etmeye başladı. Tefrika, eser tamamlanmadan 2 Ağustos 1887’de sona erdi. Naci üç yıl sonra 1890’da eserini kitap haline getirirken doksan sayfa daha ilave etti, fakat kitap da tefrika gibi tamamlanamadı. Mehmed Muzaffer Mecmuası, oldukça ilginç bir eser olarak karşımıza çıkmaktadır. Muallim Naci’nin eserinde yayınladığı Şeyh Galib’in ağzından yazılmış olan mektuba, birçok araştırmacı tarafından özellikle vurgu yapılmış ve esere Şeyh Galib hakkındaki bir belge gibi yaklaşılmıştır. Ahmet Hamdi Tanpınar eserin daha çok bir roman olarak kabul edilebileceği görüşündedir. Mehmed Muzaffer Mecmuası Recaizade Mahmud Ekrem’in Araba Sevdası’nın yazılmasında gerçekten büyük bir rol oynamıştır. Muallim Naci dönemin aydınlarının içinde bulunduğu mütereddit ruh hali hakkındaki neredeyse bütün düşüncelerini bu eserde kâğıda geçirmiştir. Mehmed Muzaffer Mecmuası bu nedenle dönemin aydın zihniyeti hakkında ipuçları verir.Seval Şahin, Mimar Sinan Üniversitesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde araştırma görevlisidir.