İnsanın tarihiyle bir tutulan tiyatro; kendi serüveni içerisinde farklı biçemlere, anlatım dili ve uygulamalarına kapı aralamayı bilen bir sanat dalı. Tüm bu arayışların paydasında yer alan ve değişmeyen temel olgu ise, insanın sahne aracılığıyla kendisine ve yaşadığı çağa ayna tutma gerçeği! Ahmet Önel, özellikle son dönem oyunlarında bu olguya yaşamın aydınlık bir prizmasından, sanatın içinden bakmayı deniyor. Birey ve varlık; sanat ve özveri; kültür ve yaratı noktalarından hareketle insanın çağdaş kimliğini sorguluyor. Tiyatro diliyle sahne işçiliğinin keyifli buluşmalarından üç örneğini türün meraklılarıyla paylaşırken, tiyatro metinlerinin aynı zamanda okumaya da açık bir “yazınsal tür” örneği olduğunu özellikle belirtmek istiyoruz.