Yağmur Toplayan Çocuklar onlara bakışlarınız neden diken yaşamı omuzlamışlar onlar çok erken sabahın köründe işe giderken ben sokaklara çıkmaya korkarım sokaklarda ışıl ışıl yanar gözleri yağmur toplayan çocukların olsa da gözlerindeki uçurumlar derin o çocukların bize duruşları serin öğreneceği çok şey var onlardan insanların aç karın yine de paylaşırlar bir lokma ekmeği biz sürdürürken çocukları kirletmeyi açlıktan beter düşer akşam üstlerine yazarlar gül dalına kuşların kanatlarına gül dalında solar kuşlarla uçup gider düşleri günün kanayan yerinde yağmur toplayan çocukların sevinçleri yağmur toplayan çocuklar bir kemik bir deri kanırmakları küçücük elleri doğru yaşayacak kadar kocaman yürekleri umutlarını da saklayamaz yırtık cepleri sokağın birinde önünüze çıkabilir her an yitik gamzeleri gökkuşağının yedi rengi onların gülücukleri yağmur toplayan çocuklar yüreğimin çiçekleri sokakların gerçekleri diken bakışlı insanlar onlara da yüreklerinizi açın yıkarlar yürekleri belki de hüzüne gömülü yanaklarınızdan bir kaç damlada kurutur sevgileri Kamil Aydemir
Kitap Yorumları - (0 Yorum)