ya bütün insanlar kör olsaydıkim kim’e anlatırdı güneş’in ışığınıya bütün insanlar sağır olsaydıkim kim’e ezgilerdi insan’ın türküsünüya bütün insanlar dilsiz olsaydıkim kim’le açardı düş ve düşünce’nin kapısınıve hiç kimse’nin olmayıp tek bir şey’in olduğu yerfrkim adlandırırdı o şey’ikim için bir ad- bir kimse olurdu o şey?Ne mutlu; biri ve öteki varVe ne mutlu ki; insan bir parmağın ucunda bitmiyormaviye uzanan yüreklerle ağarıyor dünyamızve ne mutlu;bir öteki kalp’le kendini bulan bir öteki kalp’e