çok etkisinde kaldığım, satır aralarında, iz düşümlerinde, anımsattıklarında derinlere daldığım dibe vurduğum bir kitap… altını çizdiğim satırlardan bir kısmı: • Erkek olup kadınına sahip çıkmakla, kadın olup bedenine sahip çıkmak…• Yalnızlık bazı kadınların tenindedir…• Aynı hüzünle bakma bana…• Yasak olanın taşınası en ağır yükü omuzlarımdaydı. Yanımda olsa sanki çok daha kolaydı.Ama yoktu.Olması geren yer yanım değildi çünkü…• Nasıl bu denli çaresizliğe mahkum olmuş, ne zaman müsaade etmiştim…• Aşk saklanabilecek bir şey değil ki….• Yanlış kollar mı? Kolların doğrusu olur mu, kim karar verir buna?• Haklılıklar acımı dindirmiyor…• Zamanında kaçmış olsaydım, bugün kendimi böylesi yıkımların koynunda bulmazdım…• Duymaya tahammülüm olmadığı için sormazdım. O da anlatmazdı…• Bazen ellerimizin arasından akıp gitmesine müsaade etmeliyiz galiba…• Herkes görür ama kimse bikmezdi…• Hiçkimse bakışlarımızın dokunulşuna engel değil…• Bazı kadınların teni yalnızlık kokar…• Onsuz yapamamıştım onunla olamadığım gibi…• Beklentiler ne kadar az ise mutluluk o kadar fazla olur…• Bir aileyi yıkmanın sorumluluğunu taşımak istemezken…• Hayat nerede durduğumuza, kim olduğumuza bakmayan eşit duygular yaşatıyor herbirimize.Aşık ediyor bir diğerimize.Yazgılar ve yollar çıkmanızda hayatlara sokuluyoruz…• Bazı şeyler karanlıkta kalmalı, gün ışığı her zaman güzele vurmaz…• Kimse bozmasın istiyor, yasak bile olsa vazgeçmiyorduk…• Belki kader dedikleri buydu. İnsanların yollarını çakıştıra, kimi zaman birlikte yürümelerini ya da ayrılmalarını sağlayan…• Canım yanıyorsa hala yaşıyorum demekti…• Hayat beni kıracak diye onu yaşamamak aptalca olurdu…• Ayrılık.. Yaşanması gerekense ötelemek işe yaramaz.Yüzleşmediğin acı her an peşin sıra gelir ve başka yanlışlara sürüklenmeni sağlar…• Olmazdı başkasının gözyaşlarıyla. Heleki uzun yıllar devirmiş evlilik karşısında şansım yoktu. Ne kadar seversem seveyim tükenmeye mahkumdum. Yitirdiklerim cabası…• Onunla olmak, olmazsam ne olacağını düşünmekten daha iyi…• Bazen yanlış kişilere yanlış öfkeler duyabiliyoruz ne yazık ki…• Hayatımdaki geçiş dönemlerinde hep daha hüzünlü olmuşumdur. Gözlerime sinen uzaklar belki bu yüzdendir. Baharlar açmaz benim yüzümde…• İstememeyi öğrettim vücuduma…girmediğim koynundan uzakta kendi başıma bir dünya kurdum. Oraya ne koyacağım, orada ne yaşayacağıma karar verme özgürlüğüm vardı…• Kızsam anlamıyordun, konuşsam dinlemiyor…• Herkes arka bahçesine ne ekerse onu biçer. Her zaman dönüp geriye bakmak gerekir. Çoğu zaman gerçekler orada gizdedir.• Adlarla insanlar arasında tuaf ilişkiler vardır.• Sevmek böyle bir şey olsa gerek. Onu yaşamak için yanında olmasına ihtiyaç duymuyorsan, vazgeçebiliyorsan o mutlu olsun diye, sevdan gerçektir.• Biri var seni düşünen ama düşünmemesi gerektiğini bilen…• Doğru adıamla yanlış ilişki kulağa komik ve acı geliyor. İki uç kelime aynı cümle içinde birbirine can verirken aslında delip geçiyor…• Kendimi kullanılmış gibi hissediyordum. Her ne kadar bunu kimselere itiraf edemesemde…• Bize sunulanla yetinmelimiyiz bilmiyorum. Kendi yazgımızı yazmak lüksüne sahip olmadığımıza inanıyorum. Aksi halde yanıbaşında olacağım insandan bu kadar uzağa sürüklenmezdim.• Terk eden, tercih edendir ve gitmek cesaret işidir…• Hayallerimi kaybettim gören oldu mu?• Hüzün terketsin beni…• Tenin aklına hakim, aklın ruhuna teslim olunca, gün geceye dönüp başın yastığı bulunca, içinde uyananlar suratına düşen tebessümde yanar. Kafa tutar, ayağa kalkar…• Kendi kendime söylendiğimi hatırlıyorum. Neyi mi? Kukla olmak işinde gelecek vaat ettiğimi… • Yaşa! Yaşam bitmeden söz tükenmeden önce…• Aşk insanın karşısına kaçkez çıkardı?• Yaşla birlike omuza binen yaşanmışlıkların yükü kamburlara neden oluyor. Hayat hiçbirimize ayrıcalık tanımıyor…• Amaçlar varsa zorluklar yitiryor değerini…• Dayanma gücümüzü elimizden alan şey yetersizlik hissidir…• Aynı anda iki ata binilmez…• İnsan tercihlerinin bedelini öder.Kendi başımıza ördüğümüz çorapların nedenlerini başka yerlerde aramak, kolayına kaçmak olur bence…• Her aşkın ilk günleri güzeldir…• Herkesin acısı kendine battığı kadar sivridir…• Her zaman doğruya aşık olunmyor ne yazık ki…• Ne kendimi cezalandıracak kadar kızgın, ne takdir edecek kadar ahlaksızdım…• Bazı şeyler vardır ki yaşarken değer, anımsarken pişmanlık duyulur, nice sonra gereksiz gelir…• Herşey istemekle başlıyor…yazgı dediğimiz şey de bu değil mi?• Bazı yaralar varıdır ki onları ancak ve ancak taşır, asla iyi edemezdin…• Aklımızda olandan dünyanın öbür ucuna kaçsak bile kurtulamayız…• Seni sonsuza dek seveceğim…Uzakta olsan bile, sensizliğe mecbursam bile…yasak bir ilişki yaşanmadan ancak bu kadar başarılı bir şekilde ifade edilebilir başka bir deyişle yaşamış gibi aktarılabilir… yazarın karşı cinsin hislerini kaleme kağıda dökmesi de ayrı bir ustalık.kısacası bitmesini istemediğim bir kitaptı…