Ezberleri, tarafları, manşetleri bir kenara bırakıp bölge insanının sesini duymak isteyenler için – YILIN KİTABI!İsrailli Etgar Keret ve Filistinli Samir El-Yusuf; Gazze Blues’da farklı mevzilerden yükselen sesleri bir araya getiriyor. Tuhaf, kafası bozuk, komik ve keskin anlatılarıyla bu iki parlak yazar; sınırlanmayı reddeden bir yaşam enerjisiyle dopdolu karşımızda. Savaşa, iç sıkıntısına, ümitsizliğe ve hem sarsıcı hem de sancılı bir insanlık tecrübesine dair samimi, hüzünlü ve esprili Gazze Blues; kolay kolay akıllardan silinmeyecek ve nabzı enerji, öfke ve mizahla gümbür gümbür atan bir kitap.“Bomba saldırısından sonra Samir beni aradı ve ‘Bir şeyler yapmamız gerek,’ dedi. ‘Evet ama hiçbir işe yaramayacak bir imza kampanyası daha başlatmak istemiyorum,’ dedim. Bunun üzerine, ‘Hayır, bir fikrim var,’ dedi. ‘Birlikte bir kitap yapalım. Seni okuyan ve beni hiçbir zaman okumayacak o kadar çok insan var ki… İki tarafı da insanlıktan çıkarmanın çok kolay olduğu bir konuda tarafları insancıllaştırmak için bir çaba göstermiş oluruz.’” – Etgar Keret, The BelieverYAZININ SINIRLARI YOKTUR.
Bir röportajda Keret, kendi karakterlerinin El-Youssef’in karakterleriyle iyi arkadaş olabileceklerini belirtmiş. Uçuk karakterlerle kara mizahın orta yerinde halay çeken adamlar nasıl iyi arkadaş olurlar? Aynı topraklarda, kafalarına aynı bombaları yiyerek.
Nimrod Çıldırışları ve Wristcutters: A Love Story ile sevdiğim adamla Filistinli arkadaşı El-Youssef, bir bomba saldırısından sonra bir şeyler yapmaları gerektiğini düşünüyorlar ve birlikte bir kitap çıkarma fikriyle Gazze Blues’u yaratıyorlar. Keret’in bazıları Nimrod Çıldırışları’nda da yer alan öyküleriyle El-Youssef’in Canavarın Susadığı Gün öyküsü var.
Âdet Sancısı: Rüya içinde rüya, albay kocasının yetersiz insanlığından bunalıp çıldıracak noktaya gelen kadının rüyasında patlayan tüfeklerle tatmin olması derken anlatıcının kim olduğunu kaybetmemiz. Nerede?
Müthiş Yapıştırıcı: Aykırılık bir ilişkinin sürmesi için yeterli mi? Bir insanı olduğu gibi sevebilmenin hikâyesi bana göre. Hiçbir şey paylaşmayan evli bir çift, yapıştırıcıyla kendini tavana yapıştıran bir kadın, eve gelen eşin bütün eşyaları yapışık halde bulması ve gülüp karısını öperken dudaklardan asılı kalması. İki sayfalık bir sevgi durumu.
Sadece 9.90’a (Vergi ve Posta Ücreti İçinde): Stop-motion bir filmi de var bu öykünün. Dünyanın daha iyi bir yer olması için süpermarketlerde satılan kitaplar yeterli olabilir. Mesih, parlak kapaklı kitaplardan çıkıp gelecektir belki. Hiçbir eşyayı küçümsememeliyiz. Necefli maşrapamız bir gün hayatımızı kurtarabilir, dandik bir kitabın bütün dünyayı kurtarabileceği gibi.
Gazze Blues: Bir blues grubunda çalmak, zenci olarak ABD’de doğmak, El-Youssef’in karakterlerinin de yapmak isteyeceği türden bir şey. Arapça-İbranice arasında atılmış köprülerden bir tek blues doğar, ne olacaktı?
Kissinger’ı Özlemek: Sevgilim benden annemin kalbini çıkarmamı istedi, sevgi adına yapacaktım bunu. Bıçağı aldım, anneme gittim ve ona sevgilimin kalbini verdim. Annemin kalbiyle sevgilime dönmek kolay olmayacak, bir de evi bomboş bulmak var. Eski sevgilisine dönmüşse?
Erkekleri sınamayın arkadaşım.
Borular: Bence en bomba öykü bu. The Imıtation Game’i izledim bugün, orada bir söz vardı. Onu yazıp geçiyorum: “Sometimes it is the very people who no one imagines anything of who do the things that no one can imagine.”
Bir bu kadar öykü daha var, bırakıyorum. El-Youssef’in öyküsü savaş ortamından bir türlü kurtulamayıp çıldıracak hale gelen insanlar… Arada bir yerde de Oscar Wilde’ı büyülü gerçekçi olarak gören bir adama edilen beddualar var, Allah ve bela yönünden ilginç bir kısım.
Etgar Keret’in muhteşem dilinin yanında, ondan aşağı kalmayan bir yazar olan Samir El Yusuf’un birlikte oluşturdukları, mükemmel bir kitap. Tavsiye ederim.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Bir röportajda Keret, kendi karakterlerinin El-Youssef’in karakterleriyle iyi arkadaş olabileceklerini belirtmiş. Uçuk karakterlerle kara mizahın orta yerinde halay çeken adamlar nasıl iyi arkadaş olurlar? Aynı topraklarda, kafalarına aynı bombaları yiyerek.
Nimrod Çıldırışları ve Wristcutters: A Love Story ile sevdiğim adamla Filistinli arkadaşı El-Youssef, bir bomba saldırısından sonra bir şeyler yapmaları gerektiğini düşünüyorlar ve birlikte bir kitap çıkarma fikriyle Gazze Blues’u yaratıyorlar. Keret’in bazıları Nimrod Çıldırışları’nda da yer alan öyküleriyle El-Youssef’in Canavarın Susadığı Gün öyküsü var.
Âdet Sancısı: Rüya içinde rüya, albay kocasının yetersiz insanlığından bunalıp çıldıracak noktaya gelen kadının rüyasında patlayan tüfeklerle tatmin olması derken anlatıcının kim olduğunu kaybetmemiz. Nerede?
Müthiş Yapıştırıcı: Aykırılık bir ilişkinin sürmesi için yeterli mi? Bir insanı olduğu gibi sevebilmenin hikâyesi bana göre. Hiçbir şey paylaşmayan evli bir çift, yapıştırıcıyla kendini tavana yapıştıran bir kadın, eve gelen eşin bütün eşyaları yapışık halde bulması ve gülüp karısını öperken dudaklardan asılı kalması. İki sayfalık bir sevgi durumu.
Sadece 9.90’a (Vergi ve Posta Ücreti İçinde): Stop-motion bir filmi de var bu öykünün. Dünyanın daha iyi bir yer olması için süpermarketlerde satılan kitaplar yeterli olabilir. Mesih, parlak kapaklı kitaplardan çıkıp gelecektir belki. Hiçbir eşyayı küçümsememeliyiz. Necefli maşrapamız bir gün hayatımızı kurtarabilir, dandik bir kitabın bütün dünyayı kurtarabileceği gibi.
Gazze Blues: Bir blues grubunda çalmak, zenci olarak ABD’de doğmak, El-Youssef’in karakterlerinin de yapmak isteyeceği türden bir şey. Arapça-İbranice arasında atılmış köprülerden bir tek blues doğar, ne olacaktı?
Kissinger’ı Özlemek: Sevgilim benden annemin kalbini çıkarmamı istedi, sevgi adına yapacaktım bunu. Bıçağı aldım, anneme gittim ve ona sevgilimin kalbini verdim. Annemin kalbiyle sevgilime dönmek kolay olmayacak, bir de evi bomboş bulmak var. Eski sevgilisine dönmüşse?
Erkekleri sınamayın arkadaşım.
Borular: Bence en bomba öykü bu. The Imıtation Game’i izledim bugün, orada bir söz vardı. Onu yazıp geçiyorum: “Sometimes it is the very people who no one imagines anything of who do the things that no one can imagine.”
Bir bu kadar öykü daha var, bırakıyorum. El-Youssef’in öyküsü savaş ortamından bir türlü kurtulamayıp çıldıracak hale gelen insanlar… Arada bir yerde de Oscar Wilde’ı büyülü gerçekçi olarak gören bir adama edilen beddualar var, Allah ve bela yönünden ilginç bir kısım.
Böyle. Süper.
güzel bir düşünceyle yola çıkmış iki yazarın birbirinden güzel öyküleri.
bu kitap nedense beni çok sarmadı.
etgar keret çok sevdiğim bir yazar. tavsiye ederim.
Etgar Keret’in muhteşem dilinin yanında, ondan aşağı kalmayan bir yazar olan Samir El Yusuf’un birlikte oluşturdukları, mükemmel bir kitap. Tavsiye ederim.