“Yorganın içinde sapsarı bir baş görmek alışık olmadığım bir durum. Sıcakça yanımda yatıyor. Saçları terlemiş, boynuna yapışmış biraz. Yüzünde hafif bir gülümseme var. Bir meleğin masumiyeti içinde derin bir uykuya dalmış. Bense uyuyamıyorum bir türlü. Yatakta biraz itekleyip kendime yer açayım derken tanıdım Angelika’yı. Dokununca anladım içindeki doluluğu. İçinde çizilecek resimler, söylenecek şarkılar olduğunu, kuşları, kaplumbağaları, köpekleri, tırtılları, köstebekleri, çilekli ve limonlu dondurmayı sevdiğini anlamak için büyümüş bir kız olmama gerek yoktu. Bunda anlamayacak bir şey yok. Konuşmanın şart olmadığını, görmenin ve dokunmanın daha esaslı bir anlaşma yolu olarak aramızda uzanıp gideceğini hissedebiliyordum. Uyanır uyanmaz bana gülümseyeceğine, hemen evcilik oynamaya başlayabileceğimize adım gibi inanıvermiştim.” Bir toprakta yabancı olmak, kadın olmak, yaşamak, yazmak. Ramazanoğlu'nun kadınlık, yabancılık, ötekilik, dışarıda olma hallerini öykülediği satırlar birçok insanlık durumunu gözler önüne seriyor. Şu dünyada hangimizin yabancı, hangimizin yerli olabileceğini, dahası bu adlandırmaların sahiciliğini, imkânını tartışıyor Angelika’nın, Alissa’nın, Mukadder’in, Hüküm’ün ve diğerlerinin hikayelerinde.
Kitaptaki Hüküm öyküsünü çok beğendim. Sanki bir belgesel izlermişsiniz gibi herşey gözünüzün önünde şekilleniyor. O uzak ülkelere olan yabancılığımızı, AIDS hastalığı nedeniyle stigmatize edilen bir karakterin gölgesinde sorguluyor yazar. Çok başarılı.
Bir öykü kitabı kadınları anlatırda güzel olmaz mı… Severek okudum,fakat son hikayelerinden bazılarının sonu yarım kalmış,yani ,sanki yarım bir cümle gibi,eksik bir tat vermiş,okuduğum onlarca sayfayı boşa çıkaracak bir boşluk duygusu bıraktı bende sadece bir kaç hikaye..Ama gerek dil gerek konu açısından oldukça okunmaya değer bir öykü kitabı..Tavsiye ederim
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Yıldız Ramazanoğlu da ne yazarsa okurum dediğim yazarlarımızdan.
insanı ve toplumu derinlemesine irdeleyen, her yönüyle ele alabilmiş bir eser..
Ben bu hikayeleri çok beğendim. Kalemine sağlık Yıldız Ramazanoğlu…
Kitaptaki Hüküm öyküsünü çok beğendim. Sanki bir belgesel izlermişsiniz gibi herşey gözünüzün önünde şekilleniyor. O uzak ülkelere olan yabancılığımızı, AIDS hastalığı nedeniyle stigmatize edilen bir karakterin gölgesinde sorguluyor yazar. Çok başarılı.
Bir öykü kitabı kadınları anlatırda güzel olmaz mı… Severek okudum,fakat son hikayelerinden bazılarının sonu yarım kalmış,yani ,sanki yarım bir cümle gibi,eksik bir tat vermiş,okuduğum onlarca sayfayı boşa çıkaracak bir boşluk duygusu bıraktı bende sadece bir kaç hikaye..Ama gerek dil gerek konu açısından oldukça okunmaya değer bir öykü kitabı..Tavsiye ederim