Türkiye’nin bir yüzkarası olan ancak ülkedeki birçok kişinin bile bugün haklıydı-haksızdı tartışmasını yürüttüğü, ülkede darbe geleneğini oluşturan müdahalenin adıdır 27 Mayıs. Nazlı Ilıcak’ın 1975 yılında genç bir gazeteci iken o günün darbecileri ve mağdurları ile yaptığı röportajların yer aldığı eserini okumadan önce demokrasiyi içinize ne oranda sindirdiğinizin analizini yapmalısınız. Eğer bugün 12 Eylül’ü faşist bir darbe olarak görüp 27 Mayıs’ı meşru görenlerden iseniz, okumakla vakit kaybetmeyin derim. Zira darbeleri “Bizden olmayana yapılana oh olsun” düşüncesi ile değerlendiriyorsanız ve bugün darbelerle ilgili yüzlerce eser ve hatıra elinizin altında iken hala ideolojik yaklaşıyorsanız, Nazlı Ilıcak’ın röportajlarında altı kalın kalemle çizilmesi gereken birçok satır bir kulağınızdan girecek diğer kulağınızdan çıkacaktır. 27 Mayıs; millet iradesinin nasıl ayaklar altına alındığının, gazete manşetleri ile yargılama yapılan hukuksuzluğun ilk örneğidir Türkiye’de. İşte bu nedenle de çok önemli bir tarih sahnesidir. Birçok röportajda 27 Mayıs darbesinde etkin rol oynayanların pişmanlıklarını okumak ilginizi çekebilir. Röportajlar içerisinde 539 sayfayı bana göre en doğru özetleyen kişi 2007 yılında vefat eden İsmet Giritli’dir. Sayın Giritli 27 Mayıs darbesinden sonra geçici anayasayı hazırlayanların içerisinde yer alan bir hukukçudur. Yani hukuksuzluğu hukuk diye yutturmaya çalışanların içinde yer almıştır o dönem. Ama röportaj boyunca Nazlı Ilıcak’a sabırla hep aynı şeyi söylemiştir. Özetle “Darbe yapılmıştır, darbe yapmak kanunsuzdur. Bu yapıldıktan sonra bunu darbe öncesi kanunlarla değerlendirip eleştiremezsiniz. Darbeyi yapanlar kendi kanunlarını koyar ve yürütür, bizde buna göre yorumlar yaptık o dönem” anlamını çıkaracağınız ifadeler beyan etmiştir. İşte olayın özü budur. Siz istediğiniz kadar yasa çıkarın. Bu ülkede darbecilere alkış tutanların azımsanmayacak oranı olduktan sonra yarın da darbe olur, bir gecede Milli Birlik Komitesi kurulur ve kendi kanununu yapıp sizin kanununuzu çöpe atar. İşte bu nedenle 12 Eylül 2010 referandumunda pusulayı yırtıp zarfın içine koydum. Bu referandumda Evet diyenler bir şeylerin değişeceğini zannedenler, Hayır diyenler ise Menderes ve arkadaşlarının asılmasından mutluluk duyanlardır. Buna adım gibi eminim. Nazlı Ilıcak’ın çalışması 27 Mayıs ile ilgili hazırlanmış en kapsamlı ve faydalı eserlerin başında geliyor. Darbelere kayıtsız şartsız karşı olanların bilgilerini tazelemeleri için okumasını tavsiye ederim.