Becky Brandon, annelik hakkında müthiş iyimser düşüncelere sahipti. Bir kızı olunca rüyaları gerçekleşecek ve ölüme dek kendisine eşlik edecek o alışveriş arkadaşını edinecekti. Ya tabii! Ne demezsin! Zira iki yaşındaki Minnie’nin alışveriş ritüeline gayet farklı bir bakışı vardı. Annesinin tüketim seanslarını bir tutturma etkinliği olarak kabul eden Minnie, Japon depremlerini aratmazdı.Dudaklarından eksik olamayan cümlelerse “Bu benim! Bu benim! Bu da benim!” gibi son derece paylaşımcı bir ekolün temsilcisiydi. Rastgele taksi çağırır, eBay’den dünyaca ünlü kallavi markaların çantalarından beşer onar sipariş eder, cansız manken hırsızlığı yapardı. Dünyada ekonomik kriz vardı ve zavallı Becky de kocasıyla birlikte hala ama hala annesinde yaşıyordu. Amannn, dünyaya tekrar mı geleceğiz şekerim? Sponsor anneler sağolsun!O BİR MİNİ!“Çılgın bir macera.” – People“İnanılmaz komik… Kredi kartını makineden geçirmekten daha hızlı ve bir alana bir bedava kuponlarından daha güçlü! İki dakikada gardıroplar dolusu kıyafet satın alabilir. Kendisi bir alışverişkolik!” – Washington Post“Kahkahalarınıza engel olamayacaksınız. Mini Alışverişkolik gerçek hayattan tatlı bir kaçış. 2000’lerin fenomeni!” – The Roanoke Times“Elinizden bırakamayacaksınız. Kinsella komedide kendini aştı.” – Fort Worth Star-Telegram