kitap tam bir ölüm ve tecavüz hikayesi. moğol ırkının acımasızlığı ve ahlak zaafiyetini göstermesi açısından iyi bir çalışma. edebi yönüne gelirsek homeric muhteşem bir kitap yazmış. tasvirleri ve benzetmeleri çok güzel. birde tarihsellik açısından homeric müthiş bir örnek sunmuş, çünkü dialoglar ve yapılan şakalar o gün ki moğol bozkırlarından fışkırmış adeta. kendisinin değil onların dünyasını anlatmış, onlar gibi düşünmüş, onlar gibi gülmüş, onlar gibi ağlamış. temuçinin bitme bilmeyen öldürme hırsı, kadınlara düşkünlüğü, acımasızlığını gördüm bu kitapta. hırslı bir insanın hayatını bile kurtarmış olsan tehlikesinden uzak duramayacağını anladım. zira borçu temuçin tarafından öldürülmekten son anda karısı börtenin müdahalesi sonucu kurtuldu. aslında bu kitap ego nun bir tarifidir. temuçin cengize devşirildiğinde ölümlülükten ölümsüzlüğe doğru dönüşmekte istemiştir. çinden bu sebeple kahin getirilmiştir. ego kabarmış ve kendini önce ölümsüzleştirmek istemiş, eğer buna inansa diğer aşama kendini tanrı ilan edecekti. tıpkı firavunda olduğu gibi. homeric bu kitabıyla bana hırslı insanlardan uzak durmamı öğütlüyor, yoksa…