İtalyan edebiyatı ile çok haşır neşir olduğum söylenemez.Belki İtalyan edebiyatına dair aklında kalacak yegane kitaplardan biri olarak AİLE SÖZLÜĞÜ.Yazar Natalia yine kendi ailesi dostları çevresindekilerin tamamen gözlem yoluyla bir romanını yazmış.İtalyan ailelerinin heyacanı,yaşama hep bir koşturma ile bakışları,yüksek sesle konuşulan aile yemekleri..(tıpkı filmlerindeki gibi:)) İkinci Dünya savaşının yıkıcılığıyla ailenin oradan oraya savruluşu ancak savaşa rağmen yine de yaşama sımsıkı bağlı kalmaları…Kitapta en dikkat çeken unsur yazarın tamamen ailesine odaklanarak kendisini kocaman bir ES geçmesi.Kardeşlerinden ya da yakın dostlarından sayfalarca bahsederken kendisinin ne eğitimi aldığını, hangi arada evlendiğini ve çocuk sahibi olduğunu anlayamıyoruz bile.Bunun açıklamasını kitabın önsözünde yapmış olsa da eksik kalan yönlerinden biri olmuş bu bence.Sonuçta o büyük ailenin yetiştirdiği tek yazar olan Natalia en renkli karakterlerden biriydi.Karekterlerin kalabalığı zaman zaman isim kargaşasına yolaçsa da AİLE SÖZLÜĞÜ okunası bir kitap….