Döneminde Emevi ve Abbasi hakimiyeti bulunan Maverdi, Din’in emrettiği hükmetme/yönetme esaslarına uymayan idarecilere öğretici öğütler içeren bu kitabı yazarak, sultanları her iki cihanda da mesut edecek bir hizmette bulunduğunun farkındadır.İhtiyacının belki de en çok duyulduğu bir zamanda çıkması takdire şayan…Meliklerin makamları gereği yalnızlığa mahkum olduklarınına, bu yüzden de çevrelerinde hakkı ve adaleti tavsiye eden alimler bulunması lüzumuna değinen Maverdi, bundan yoksun olan meliklerin yanlış davranışlarda bulunmasının kaçınılmazlığından söz eder.Bilhassa nefsani arzu ve hedeflerle ilgili şahısların meliklerden uzak durmalarına işaret eder.Hakkın dışına tavsiye edenlerden onları uyarır.BÜYÜK İSKENDER’LE HOCASI ARİSTO ARASINDAKİ MEKTUP VE KONUŞMALARLA değişik tarihi örnek ve şiirlere yer verir.Kendisi de şair olan Maverdi, devrinin ve önceki devirlerin ünlü ve ibretli şiirleriyle destekler görüşlerini.Yoldan geçen bir yabancı olarak söylerim:EN ÇOK ÜLKENİZ SİYASETÇİLERİNİN İHTİYACI VAR BUNA EY ZEVAT-I BİÇARE!