On yedi yaşıma geldiğimde, başarılı bir yazardım (…) Ben de artık yayımlanma vaktinin geldiğine karar verdim (…) Sonra, 1948’de bir roman yayınladım: Başka Sesler, Başka Odalar. Olumlu eleştiriler aldı ve en çok satanlar listesine girdi. Aynı zamanda, kapağında yer alan egzotik bir fotoğrafım nedeniyle, bunca yıldır peşimi bırakmayan kötü bir şöhret kazandırdı bana. Çoğu, kitabın başarısını bu fotoğrafa yordu. Kimisi de kitabı beklenmedik bir kazaymış gibi dışladı: “Bu kadar genç birinin bu kadar iyi yazabilmesi çok şaşırtıcı.” Şaşırtıcı? Tam on dört yıldın gece gündüz yazıyordum! Yine de bu roman, gelişmenin ilk evresini noktalayan doyurucu bir sonuçtu.