Eski Mısır kültüründe çocuğa akıllı küçük denilmekteydi. Küçük yetişkin deyimi geleneksel toplumların çocuğu yetişkin yaşamına teşvik eden işleviyle kabul gördü. Ortaçağ’da ise Avrupa’da çocuklara küçük hayvanlar denildi. Sanayileşme bu kültürel ayırımı hayata geçirerek çocuğu yetişkin yaşamından kopardı. Çocukluğu yetişkinlikten ayrı bir döneme indirgemek, çocukların geleceğe uyumlarını güçleştirecektir. Kaldı ki bilgi toplumunda böylesi bir soyutlamanın, yani çocukluğun yetişkinlikten ayrı tutulmasının, imkansız denecek hale geldiği ise açık bir gerçektir. Modern çocuk paradigması çocukluğu yetişkinlikten koparmak suretiyle toplumsal tarihi kesintiye uğratmıştır. Bilgi toplumu bu kesintiyi ve ara dönemi kapatarak, bir anlamda insanın yaşam serüvenini bir bütünlük içinde algılamak suretiyle, geleneksel toplumun ilkel kabulünü post-modern paradigmaya dönüştürmüştür. Açıkçası eski Mısır’ın akıllı küçüğü, modern paradigmanın küçük yetişkin betimlemesinin önüne geçmektedir…