Hakîm Tirmizî velâyet ve ilgili meseleleri sistematik şekilde ele alan ilk sûfîdir. Velâyet üzerinde ondan önce veya sonra her ne söylenirse söylensin Hakîm Tirmizî’nin önderliği inkâr edilemez. Alanın tartışmasız en büyük isimlerinden birisi olan İbnü’l-Arabî’nin velâyet bahsindeki baş referansı Tirmizî’dir. Onun en ünlü eseri Hatmü’l-velaye  İbnü’l-Arabî’nin hatmü’l-velaye (velîliğin sonu) teorisine kaynaklık teşkil etmiştir. Bu eserde velîlik ile ilgili pek çok bahse yer verilirken aynı zamanda nübüvvetin bitimi (hatm) ile paralel olarak velîliğin sonundan söz edilir. Bunun yanı sıra Tirmizî bazı sorularla velâyetin alt bahislerini -meseleler- belirlemiştir. İbnü’l-Arabî söz konusu sorulara cevap vererek velâyet ve nübüvvet hakkındaki görüşlerini sistematik şekilde bu eserinde ortaya koyar.  Elinizdeki eser Fütûhât-ı Mekkiyye’nin 6 ve 7. cildinde bulunan 80-90. kısımları içermektedir. Bu bölümde İbnü’l-Arabî Hakîm Tirmizî tarafından sorulmuş yüz elli beş soruya maharetle cevap vermiştir. Bu nedenle kitabı; asırlık bir arka planı dikkate alarak zamanı ve mekânı aşan bir mektuplaşma ve fikir sohbeti şeklinde düşünebiliriz.