Kategori: Edebiyat
Yazar: Josh Malerman
Yayınevi: Ithaki Yayınları
Gölün Dibindeki Ev
Tanıtım Bülteni
2015 ve 2016’da Türkiye’nin En Çok Satan Korku Gerilim Kitabı Olan Kafes’in Yazarı Josh Malerman’dan Tüyler Ürpertici, Yepyeni Bir Roman! İkisi de on yedi yaşındaydı. İkisi de korkuyordu. İkisi de evet diyordu. Mükemmel bir ilk randevuydu: üzerinde kanoyla kürek çekilen göller, sandviçler ve soğuk içecekler... Ama Amelia ve James aniden suyun altında yaşamlarını sonsuza dek değiştiren bir şey keşfettiler. İki katlı.Bir bahçeli.Ve ön kapısı da açık.Gölün dibinde bir ev. Amelia ve James için tek bir kural var: Evle ilgili soru sormak yok. Peki böylesine muhteşem bir yerin, belli bir bedelinin olmaması mümkün mü? İkili dalgaların altında parıldayan evde vakit geçirirken gerçekler de ortaya çıkmaya başlıyor: BİR EVİN BOŞ OLMASI, ORADA KİMSE OLMADIĞI ANLAMINA MI GELİYOR? “Josh Malerman bu işi biliyor.”–Hugh Howey, Silo serisinin çoksatan yazarı “Josh Malerman ilk aşkın getirdiği o peri masalı havasındaki nostaljiyi ustalıkla yansıtıyor ve biz okurlar da gerilimi hissettiğimizde bile uyarı işaretlerini görmezden gelip, bile isteye o yolda ilerlemeye devam ediyoruz.”–LitReactorcom “Gölün Dibindeki Ev, klasik korku anlatılarında çıtayı yükseğe koyuyor. Malerman cüretkâr ve yetenekli bir hikâye anlatıcısı.”–Dead End Fullies “Malerman, bu harikulade korku hikâyesinde, bizi aşk ve büyünün soğuk sularına sokuyor, iki gencin bu sulara açılma macerasını incelikle anlatıyor.”–Livius Nedin, Booked, Podcast
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Gerilmek isteyenler için başarılı bir seçenek
Josh Malerman’ın ilk okuduğum kitabı Gölün Dibindeki Ev oldu. Aslında beklentim daha yüksekti bu kitaptan, neden bilmiyorum ama sonunu daha efsane bir şey beklerdim.
Asla bir Kafes değil, zoraki okudum ve sonu da tatmin etmedi.
Bu kitap Malerman’ın okuduğum ikinci kitabı ve favori yazarlarımdan olduğunu söyleyemem. Kitap tamamlanmamış bir ürün gibiydi. Bitmemiş bir kitaptı. Sonu varla yok arasındaydı. Heyacan kitabın sonlarına doğru geliyordu ki bu kadar kısa bir kitap için ilk 100 sayfasında monotonluk pek çekilmedi açıkcası sıkıldığımı kabul ediyorum. ALIRKEN BİR DAHA DÜŞÜNÜN!
Heyecanı ve esrarı diğer kitaplarına göre daha az ama sıkıcı ve sıradan da değil.