Kitap, dul bir İzlandalı kadının, 1900 lü yıllardaki fakirlik şartlarında taşradan şehre gidip çocuklarını okutmak istemesiyle başlıyor. Ailenin yaşadıkları sıkıntılar, aile içi çözülmeler, çatışmalar farklı coğrafyada da olsa çok tanıdık. Kardeşlerden Karitas’ın sanat becerisini farkeden zengin bir ailenin desteğiyle Danimarka’da sanat eğitimi alan Karitas’ın ülkeye dönüşte ressam olma çabası ve evlilik süreci, denizci eşinin aylarca denizden dönmeyip, hamilelik ve doğum sürecini tek başına yaşaması, annelik ve sanatçılık rolleri arasında geçirdiği depresyonlar vb., fakirlik korkusuyla kedilerin öldürülmesi, kocaları yıl boyu denizde olan kadınların zorlu kuş şartlarındaki dayanaışmaları vb. evrensel insanlık durumları ve canlı İzlanda tasvirleri kitabı okunur kılıyor. Şahsen çok etkilendim.