Bu, psikoterapi yöntemiyle özünü arayan Dibs adında bir çocuğun öyküsüdür. Bu çocuk, yaşamın zorluklarıyla yüzleşmeyi göze aldığında, içinde yeni bir benlik farkındalığı ve genişleyen bir bilgelik ortaya çıktı. Dibs büyümeyi, yaşamın değerli ödüllerine uzanmayı, umutların parlaklığı ve acıların yağmuruyla yıkanmayı deneyimledi. Yavaş yavaş ve deneyerek, güvenliğinin kendi dışında olmadığını, yoğunlukla aradığı bu dengelenmiş merkezin benliğinin içinde bir yerlerde olduğunu keşfetti. Dibs’in konuştuğu dil birçoğumuzun durumuna meydan okuyor. Ve onun, adını ve yerini gururla kabul edebilecek bir benliğe ulaşma arzusu nedeniyle, bu hikaye hepimizin hikayesidir. Oyun odasındaki, evdeki ve okuldaki deneyimleri boyunca kişiliği, onu tanıma ayrıcalığı verilmiş kişilerin yaşamlarını da yükselti ve genişletti. .