Kırk yıldır anadilinden ve anayurdundan uzakta olmak, dönüp sık sık aynaya bakmayı gerektiriyor hiç kuşkusuz. Bu tür durumlarda dönüp bakılabilecek en sağlam ayna ise tarihin ta kendisi. Öyle Emin Oktay kitaplarında veya Yılmaz Öztuna ciltlerinde anlatılan “resmi” veya karşı-tez oluşturuyoruz iddialarıyla ortaya çıkanların yazdığı “gayrı-resmi resmi tarih” değil. İçinde kendi gözlem, sezgi ve perspektifimizle gezinebileceğimiz bir tarih söz konusu olan. Kırk yıldır yurt dışında yaşayan Lâtife Mardin’in, Rudyard Kipling’in bir mısraından yola çıkarak kaleme aldığı “Doğu Doğudur” romanında da bu yapılıyor işte. “Sıvastopol önünde yatar gemiler, Atar da Nizam topunu yer gök iniler” marşında anlamını bulan Kırım Savaşı atmosferinde Osmanlı, Rus, İngiliz ve Fransız ilişkileri, insanı sarsan bir aşk hikâyesi ekseninde anlatılıyor. Mekân 150 yıl öncesinin İstanbul’u ve kişiler bugün arasında gezindiklerimizden çok daha canlı üstelik. İnanmazsanız bakın da kendiniz görün…