“İlk adımdan, kasların ilk hareketinden, ilk nöronun ateşlemesinden önce bir seçim yapmanız gerekir: Durmaya devam et ya da harekete geç.” Asteroitler dünyaya çarpmıştı, dünyanın sonu geliyordu… ve Edgar Hill eşinden, kızından, yeni doğan oğlundan sekiz yüz kilometre uzaktaydı. Ailesiyle arasında harap olmuş topraklar, tehlikeli yağmacılar, münzeviler, uçak enkazları, sular altında kalmış şehirler vardı. Bir araç bulmanın, bulsan bile o araçla ilerlemenin mümkün olmadığı bu yolculukta Edgar ya sonuna kadar koşacak ya da ailesini kaybedecekti. Sorumluluktan kaçınmak için bahaneler bulduğu günler geride kalmıştı, kıyamet buradaydı artık. Kıyamete Koşanlar Kulübü, insanın maddi ve manevi dayanma kabiliyetini anlatan, son sayfaya neredeyse koşa koşa geleceğiniz bir roman. “Muhteşem bir keşif.” –Stephen King “Kusurlu bir adamın, kıyamet sonrasında hayatta kalıp kendini affettirmesinin, incelikle yazılmış hikâyesi.” –Booklist “Rahatsız edici, yüreklerinizi dağlayacak, elinizden bırakamayacağınız bir roman.” –Library Journal
Son yıllarda çağdaş dünya edebiyatının geldiği noktayı, yazarların yazdıkları eserleri sanki filmleri çekilecekmiş gibi planlayıp kâğıda döktükleri metinler belirlemeye başladı. Andy Weir’in yazdığı Marslı romanı gibi, tam roman tadı vermeyip de orta halli bir filme dönüşecekleri için yazılmış gibi duran bu eserlerin ortak noktası; tam da bir senaryo kadar ruhsuz yazıldıkları için insanda roman okuma hissiyatını yeterince oluşturamadıkları gerçeğidir. Bu bağlamda Kıyamete Koşanlar Kulübü adlı eser, post modern bir filmin kağıtlara yansımış can sıkıcı gölgelerini andırıyor. Roman sanatı asla bu bahsini ettiğim tarzdaki metinler olmadılar. Şimdi, Rus edebiyatını gömmüş, İngiliz edebiyatının devlerini yalayıp yutmuş, Türk edebiyatının bir elin beş parmağını geçmez önemli yazarlarını hatim etmiş, dünya edebiyatının ulusal arenasında ses getiren şaheser diye niteleyebileceğimiz farklı milletlerin eserlerini tek tek okumuş biri için bu tür romanlar ayakta alkışlanacak yapıtlar olamazlar.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Son yıllarda çağdaş dünya edebiyatının geldiği noktayı, yazarların yazdıkları eserleri sanki filmleri çekilecekmiş gibi planlayıp kâğıda döktükleri metinler belirlemeye başladı. Andy Weir’in yazdığı Marslı romanı gibi, tam roman tadı vermeyip de orta halli bir filme dönüşecekleri için yazılmış gibi duran bu eserlerin ortak noktası; tam da bir senaryo kadar ruhsuz yazıldıkları için insanda roman okuma hissiyatını yeterince oluşturamadıkları gerçeğidir. Bu bağlamda Kıyamete Koşanlar Kulübü adlı eser, post modern bir filmin kağıtlara yansımış can sıkıcı gölgelerini andırıyor. Roman sanatı asla bu bahsini ettiğim tarzdaki metinler olmadılar. Şimdi, Rus edebiyatını gömmüş, İngiliz edebiyatının devlerini yalayıp yutmuş, Türk edebiyatının bir elin beş parmağını geçmez önemli yazarlarını hatim etmiş, dünya edebiyatının ulusal arenasında ses getiren şaheser diye niteleyebileceğimiz farklı milletlerin eserlerini tek tek okumuş biri için bu tür romanlar ayakta alkışlanacak yapıtlar olamazlar.
Dünyanın sonu temalı hayatta kalma konulu müthiş bir kitap
Sürükleyici bir kitap, güzel vakit geçireceğinize inanıyorum.
Suanda okuyorum ve cok guzel ilerliyor
Stephen King tavsiye ettiği için okudum. İyi ki de okumuşum. Çok heyecanlı bir kitaptı elimden bırakamadım.