Uçan Mabet, Tolkien’in Yüzüklerin Efendisi serisinden Ursula K. Le Guin’in Yerdeniz’ine kadar dünya edebiyatının önde gelen fantastik ve bilimkurgu eserlerini dilimize kazandıran Çiğdem Erkal’ın ilk romanı. Yaşadığımız dünyaya hiç benzemeyen ama içinde kendinizi yabancı hissetmeyeceğiniz bir gezegenin, duygularını kaybetmiş bir halkın ve bir şeylerin yanlış gittiğine inanan bir avuç insanın hikâyesini anlatıyor Çiğdem Erkal. Kişisel bir öykünün paralelinde, tarihin çarpıtılması sebebiyle özünü kaybeden bir halka yardım etmek isteyen insanların mücadelesini distopik öğelerle kaleme alan Çiğdem Erkal’ın, edebi birikimini satır satır aktardığı roman hem fantastik hem de bilimkurgu okurları için tatmin edici bir okuma vadediyor. Pangea Serisi’nin ilk bilimkurgu kitabı olan Uçan Mabet’in, okurların başucu kitapları arasına gireceğine inanıyoruz. “Taşın makamını yakala. Sen bir katunkızsın, müzik nedir bilirsin. Taşın makamını yakala. Taş, ışıkların bir kısmını geçirip, bir kısmını geçirmez. Taştan geçen ışık yedi renk olur, yedi renk de yedi ses. Taşın makamını yakala. Söylediği şarkıyı dinle. O bıkmadan usanmadan söylüyor şarkısını, bir gün, olur da birileri dinler diye.”
Yapıtı pey beğendim. En hoşuma giden taraf karakterlerin Türkçe adlar taşıması oldu: Kara, Taluy, Gökçe, Engin, Eci, Puur, İğbüken, Ezgin, Aydı, Gürbüz, Kiçi Söygin, İyican, Düzgün, Pak…
Yazarın kullandığı bu adlardan Taluy, bugün Anadolu Türkçesi’nde unutulmuş olup “okyanus” anlamına gelir; Orkun Anıtları’nda da geçen bir sözcüktür. “Puur” bizim kullandığımız “buğra” sözcüğünün günümüz Altay Türkçesi’ndeki karşılığı. Kiçi Söygin adındaki “söygin” sözcüğünün anlamı sanırım “seven”; çünkü Türkmence’de bizim “sevgi” sözcüğümüz “söygi” olarak kullanılmakta. “Kiçi” sözcüğü ise Türkmece’de “küçük” anlamını taşıyor. Tabi bunlar benim yorumlarım, yazarın niyetini tam olarak bilmiyorum. Ama yazarın, karakter adlandırmasında yalnızca Türkiye Türkçesi ile sınırlı kalmadığı, başka Türkçe şivelere yöneldiği açık…
Birçok yönden insanı sorgulatan distopik bir roman. Din, inanç, yaşam tarzı… Biz özgür müyüz, yoksa dayatılmış ve zamanla benimseyip hayatımızı bu şekilde yaşamaya alışmış bir topluma mı dönüşmüşüz? Şiddetle tavsiye ediyorum.
Bir ilk roman olarak gayet beğendim. Yazar vermek istediği fikir ve distopik havayı okuyucuya aktarmayı başarmış. Karakter adlarının Öz Türkçe olması da ayrı bir hava katmış.
Bir grup insanın uzay gemileri ile kendilerini bilmedikleri bir dünyada bulmaları,iletişim kurmakta zorlandıkları gelişmemiş bir topluluk,bu topluluğun gelişmeyi öğrendikten sonra kendileri ve toplumu sürükledikleri gelişememezlik durumu…
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Yapıtı pey beğendim. En hoşuma giden taraf karakterlerin Türkçe adlar taşıması oldu: Kara, Taluy, Gökçe, Engin, Eci, Puur, İğbüken, Ezgin, Aydı, Gürbüz, Kiçi Söygin, İyican, Düzgün, Pak…
Yazarın kullandığı bu adlardan Taluy, bugün Anadolu Türkçesi’nde unutulmuş olup “okyanus” anlamına gelir; Orkun Anıtları’nda da geçen bir sözcüktür. “Puur” bizim kullandığımız “buğra” sözcüğünün günümüz Altay Türkçesi’ndeki karşılığı. Kiçi Söygin adındaki “söygin” sözcüğünün anlamı sanırım “seven”; çünkü Türkmence’de bizim “sevgi” sözcüğümüz “söygi” olarak kullanılmakta. “Kiçi” sözcüğü ise Türkmece’de “küçük” anlamını taşıyor. Tabi bunlar benim yorumlarım, yazarın niyetini tam olarak bilmiyorum. Ama yazarın, karakter adlandırmasında yalnızca Türkiye Türkçesi ile sınırlı kalmadığı, başka Türkçe şivelere yöneldiği açık…
Kitabı çok beğendim. Sade, akıcı bir o kadar da etkileyici ve yaratıcı. Devamını dört gözle bekliyorum.
Birçok yönden insanı sorgulatan distopik bir roman. Din, inanç, yaşam tarzı… Biz özgür müyüz, yoksa dayatılmış ve zamanla benimseyip hayatımızı bu şekilde yaşamaya alışmış bir topluma mı dönüşmüşüz? Şiddetle tavsiye ediyorum.
Bir ilk roman olarak gayet beğendim. Yazar vermek istediği fikir ve distopik havayı okuyucuya aktarmayı başarmış. Karakter adlarının Öz Türkçe olması da ayrı bir hava katmış.
Bir grup insanın uzay gemileri ile kendilerini bilmedikleri bir dünyada bulmaları,iletişim kurmakta zorlandıkları gelişmemiş bir topluluk,bu topluluğun gelişmeyi öğrendikten sonra kendileri ve toplumu sürükledikleri gelişememezlik durumu…