Bu kitapta, Hz Peygamber dönemindeki Müslümanlar ile daha sonraki Müslümanların Kuran’a bakışı ve algılama biçimleri mukayese edilmiş, o dönemdeki Müslümanların Kuran’ı anlayarak okudukları ve hayatlarında tatbik etmeye başka bir ifade ile “Kuran ahlakı ile ahlaklanmaya” çalıştıkları, Kuran’ı hayat kitabı olarak gördükleri vurgulanmıştır. Daha sonraki Müslümanlar ise sevap kazanmak adına Kuran okudukları, Kuran’ın mezarlıkta okunan bir kitap haline getirildiği, sadece lafzını okumaya ağırlık verildiği, Onun hükümleriyle amel etme konusunda sahabe dönemi gibi titiz davranılmadığı ifade edilmiştir. Geçmişten günümüze Müslümanların Kuran’a bakış açısının nasıl değiştiğini fark etmemiz adına önemli bir kitap olduğunu ve mutlaka okunması gerektiğini düşünüyor ve yazarını rahmetle anıyorum…

2013 yılında trafik kazası sonucu hayatını kayıp eden çok kıymetli yazardan yeni haberdar oldum ve eserini yeni okudum, geride bıraktığı eserinden dolayı dua ettim.
Kitapta, islam dininin kaynağı olan Kura’an’ın iyi anlaşılması ve tüm çağlara hitap eden mesajlarının akıl ilim ve inançla değerlendirilmesi önemle aktarılmış. Lafız olarak değilde anlam ve yaşanmasına vurgular yapılmış.. Geçmişteki ve güncel olan müslümanların sıkıntılarına reçete sunmuş adeta. Kur’an ve sünnet hep birincil kaynak olmuş.. Akıl ve anlamaya insan iradesine çok ayrı yer verilmiş. Kur’an’ı hatim yapma yarışmalarından ziyade O’nu anlama gayret ve yarışmalarını çok daha kıymetli bulduğunu ne güzel vurguluyor. Çok ağır olmayan eserde M. İkbal’den F.Attar dan ve İ.Gazali’den referanslarla daha çok da ayet ve sünnetle desteklenmiş güzel bir kaynak. Tekrar ruhu şaad olsun..