Gerçekleşmesine doğru bir şeyin, acıyla, o şeyin rahat vermeyen varlığıyla kıvranıyor insan. Ben de, böyle bir anda, oturdum, aklıma gelen ilk şeyleri çırpıştırdım. Sonra da, yazdıklarıma birtakım duygusal gerekçeler uydurdum. Beni her zaman en çok şaşırtan şey, yazmakla bir şeyin çözümlenebileceğine değil inanmak, bu işin gerekliliğini bile düşünmezken, oturup ipe sapa gelmez şeyler yazmış olmaktır; üstelik yaşadıklarımızı, duyduklarımızı kâğıda geçirmekten öte, yalnızca yaşayıp duymak türünden sözcüklerin karşılayacağı bir gerekçesi de yokken anlattıklarımızın. Çünkü, yalnızca yazarak değişmiyor hiçbir şey.