Korku Madalyası Caddenin uzak ucundaki gökdelenin bomboş hayaletine bakıyorum.Bir tespihin uyuz korkusunu yerlere döken reklam panolarına...Gökyüzünde hiç kuş yok ve sokaklarda tek insan!-Evrenin en hızlı süvarisidir zaman, hiçbir ölünün yatağında beklemez. - Duvardaki ayna eski bir gecenin karanlığını tel tel eğiriyor odamda.Gümüşi aydınlığına sızıyorum sırlı camın. Ayaklarımın altında birKaplumbağanın korkak yavaşlığını sürükleyerek usulca. Saygılı, sessiz.-Zamanın ağır yüküdür aynalarda biriken. - Bana itaat etmiyor aynadaki huysuz maske. Başını öne eğmiş, kafasındakiDerin yara izini gösteriyor. –Baba, vurma baba!-Kim konuştu? Ben mi, yoksa yüzümü aynadaki çocuğun yüzündensıyıran giyotinin çalışkan ağzı mı? Geçmişteki şimdinin yarasını buıssız kentin kâğıttan heykeline, bir korku madalyası gibi asan zavallı hikaye.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)