İslam düşünce geleneğinde Ehl-i Hadîs’in kelâm ekolleri içerisinde değerlendirilmesi yerleşik bir temayüldür ve bu algının kültürel ve tarihsel nedenleri vardır. Bizim çalışmamız Ehl-i Hadîs’in kelâma ait olup olmadığını, tarafların din anlayışları, dinin kaynaklarına yaklaşımlarını el-ilim bağlamında tartışır. Ulaşılan sonuçlar ise kaynakların el verdiği imkânlar  ile sınırlı tutulmuştur. Çalışmada sosyal bilimin metin yorumlama teknikleri ile yetinilmiş, verinin imkân tanımadığı yorum ve çıkarımlardan ise ısrarla kaçınılmıştır. Ehl-i Hadîs, kelâm ilmine ait bir yapı ise bu aidiyetin nedenlerine çalışmanın kendi bütünlüğü içerisindeki değerlendirmelerle ulaşılmıştır. Ulaştığımız sonuç, aksini gösteriyorsa da araştırmanın kendi bütünlüğünde ulaşılan analiz ve sentezlerin bir neticesi olarak bu durum dile getirilmiştir.