Valvert ve Jehan de Pardaillan, sık sık Pardaillan’dan bahsederler. İkisinden biri mutlaka, konuşmayı yarıda keserek haykırır:-“Mösyö Pardaillan ölmedi!… Onun ayarında bir insan asla ölmez, ölümsüzdür! Azrail bile ona kuru parmaklarıyla dokunamaz!.. Hayır, Pardaillan, şövalyelerin şövalyesi, yiğitlerin yiğidi, asla ölmedi!… Ve bir gün, hiç beklemediğimiz bir anda, yeni bir destan yaratan Şövalye de Pardaillan’ı aramızda gireceğiz!…”