Brezilyalı zenci kadın Carolina Maria de Jesus'ün hatıra defteri "Çöplük" yayınlandığı 1960'lardan günümüze milyonlarca baskısı yapıldı. Dünyanın hemen hemen bütün dillerine çevrilen eser, yazarın 1955-60 yılları arasında sefaletlerle dolu hayatında çektiği acıları destansı bir şekilde anlatmaktadır.Bir gazetecinin tesadüfen bulup okumasıyla ortaya çıkmış olan roman, Sao Paola şehrinin Favele adlı kenar malalle gecekondularındaki yaşamları unutulmaz bir şekilde anlatıyor. Kitap gecekonduların bütün iç yüzünü olduğu gibi açıklarken, gündüz ve gece olan birçok olayın saatine, kişilerine ve yaşanılan evlerine kadar ayrıntıyla kaleme alınmıştır.
Toplumun en dibindeki,gettodaki yaşama birinci elden tanık olmak çok ilginç.Bir edebi eser değil,bir günlük.Samimiyeti ve anlatımı ile bir edebi eser olsa ancak bu kadar anlatabilirdi dedirtiyor insana.Dünyayı anlamaya katkısı olan bu eser kaçırılmamalı.
İnsanın ve insanlığın olmadığı her yer ”çöplük”tür. Her insan bir yönüyle insanlığın resmidir; hele bu bir anneyse durum çok daha net görülür. Çıkarcı, bencil, hoyrat, nobran, riyakar… bir dünyanın, insanlığın ”çöplük”ten ayan beyan görünümü. Görmek istemediğimiz, görmezden geldiğimiz, yokmuş gibi davrandığımız bir hayatın yüzümüze çarpılışı. Unuttuğumuz, hatırlamak istemediğimiz, unutturmaya çalıştığımız ancak gerçeğin ta kendisi olan bir hayatın ” acıdan yalıtılmış” dünyamızın utanç tablosu. Politikanın her yerde iğrenç olduğu, insanın maske üstüne maske takıp nasıl aslından uzaklaştığının küçük bir fotoğrafı… Kitabın önemi ”küçük” insanların ”basit” hayatını tüm çıplaklığıyla göz önüne sermesinden geliyor. Yayınevi veya çevirmen bu tadı almamak için ellerinden geleni yapmışlar. Özellikle fildişi kulelerinde oturanların okuması gereken bir kitap; ancak baş ucu eseri olarak da addedilmemeli, büyütülmemeli.
Malcolm X i okuyordum.Malcolm zenci-beyaz arasındaki husumeti anlatırken ve zenci gettolarında çekilen açlığı, kendi çektiği açlığı anlatırken bu kitaba atıfta bulunuyordu.O’ndan kötü bişey gelmeyeceğini düşünerek bu kitaba başladım ve tahminimde de yanılmadım..Ağzınıza koyduğunuz temiz her lokma için size defalarca şükrettirecek bir kitap..
ibret vesilesi olabilecek bir kitap; yazarların dahi tavsiye etmesi sanırım bu yüzden… ancak dili öyle kötü ki, konsantre olup okumak neredeyse imkansız. yazarın eğitimli olmayışından kaynaklanan kopukluklar zaten var, bir de tercümenin bozukluğu ve özensizliği eklenince kalite iyice düşüyor. belki başka bir yayınevinden, başka bir tercüme ile okunabilir…
Kitabı büyük bir heyacanla okumak için sayfalarını çevirdim.Fakat doğrusu edebi bir eserde aradığım kaliteyi bulamadım.Sürekli birbirini tekrar eden klişe cümleler var.Kitap fakir ama hayatta kalmak için mücadele eden bir dul kadının günlüklerininden oluşuyor.Kitapta zaman zaman dikkate değer cümleler olsada daha iyi kitapların okunacağını düşünüyorum.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Toplumun en dibindeki,gettodaki yaşama birinci elden tanık olmak çok ilginç.Bir edebi eser değil,bir günlük.Samimiyeti ve anlatımı ile bir edebi eser olsa ancak bu kadar anlatabilirdi dedirtiyor insana.Dünyayı anlamaya katkısı olan bu eser kaçırılmamalı.
İnsanın ve insanlığın olmadığı her yer ”çöplük”tür. Her insan bir yönüyle insanlığın resmidir; hele bu bir anneyse durum çok daha net görülür. Çıkarcı, bencil, hoyrat, nobran, riyakar… bir dünyanın, insanlığın ”çöplük”ten ayan beyan görünümü. Görmek istemediğimiz, görmezden geldiğimiz, yokmuş gibi davrandığımız bir hayatın yüzümüze çarpılışı. Unuttuğumuz, hatırlamak istemediğimiz, unutturmaya çalıştığımız ancak gerçeğin ta kendisi olan bir hayatın ” acıdan yalıtılmış” dünyamızın utanç tablosu. Politikanın her yerde iğrenç olduğu, insanın maske üstüne maske takıp nasıl aslından uzaklaştığının küçük bir fotoğrafı… Kitabın önemi ”küçük” insanların ”basit” hayatını tüm çıplaklığıyla göz önüne sermesinden geliyor. Yayınevi veya çevirmen bu tadı almamak için ellerinden geleni yapmışlar. Özellikle fildişi kulelerinde oturanların okuması gereken bir kitap; ancak baş ucu eseri olarak da addedilmemeli, büyütülmemeli.
Malcolm X i okuyordum.Malcolm zenci-beyaz arasındaki husumeti anlatırken ve zenci gettolarında çekilen açlığı, kendi çektiği açlığı anlatırken bu kitaba atıfta bulunuyordu.O’ndan kötü bişey gelmeyeceğini düşünerek bu kitaba başladım ve tahminimde de yanılmadım..Ağzınıza koyduğunuz temiz her lokma için size defalarca şükrettirecek bir kitap..
ibret vesilesi olabilecek bir kitap; yazarların dahi tavsiye etmesi sanırım bu yüzden… ancak dili öyle kötü ki, konsantre olup okumak neredeyse imkansız. yazarın eğitimli olmayışından kaynaklanan kopukluklar zaten var, bir de tercümenin bozukluğu ve özensizliği eklenince kalite iyice düşüyor. belki başka bir yayınevinden, başka bir tercüme ile okunabilir…
Kitabı büyük bir heyacanla okumak için sayfalarını çevirdim.Fakat doğrusu edebi bir eserde aradığım kaliteyi bulamadım.Sürekli birbirini tekrar eden klişe cümleler var.Kitap fakir ama hayatta kalmak için mücadele eden bir dul kadının günlüklerininden oluşuyor.Kitapta zaman zaman dikkate değer cümleler olsada daha iyi kitapların okunacağını düşünüyorum.