aslında böyle bir kitaba yorum yapmak haddim değil ama bu kitap ve yazarı için içimde beslediğim coşkuyu gizlemeye çalışmakta çok zorlandım. Camtutan için çok güzel harika kitap falan demiyeceğim çünkü bunlar o kadar hafif kelimeler ki herkese haksızlık etmiş olurum bence aslında bu kitap da değil bundan öncekinde olduğu gibi sanki sihirli bir el insanı kendine gelmesi için dürten… yada yalnızlığına yoldaş , gecelerine arkadaş, yanı başındaki kardeş gibi sıcak bir o kadarda dokunmaya korktuğun dokunduğunda yapraklarını hemen oracıkta dükevereceğini bildiğin gelincik gibi narin ve kanadı kopmuş bir kelebeğin tekrar uçabilmesi için saatlerce ağladığın gün gibi hüzün dolu ve kar masalındaki kar tanelerinin sahibine selam göndermesini istemek kadar aciz ama sabırlı bir kişi için her şey… yani hayat kadar gerçek yada gerçek kadar hayatın ta kendisi…