İnsanların günümüzde tüm ilişkilerinin gittikçe sanallaştığı ve teknolojik gelişmelerin insanları bilişimle yalnız bırakmaya başladığı bir dönemde insanoğlu çevresinde kendi gibi nefes alan duyguları olan ve düşünebilen insanları ve solukları hissetmek istedi yeniden. Ancak yaşam onu dışarı kusmuştu ve yaşamın anlamı sadece maddesel bir anlam içermeye başlamıştı. Bu nedenle yaşamdan koapn insan sevgilerini de bu yönde geliştirerek bohem bir hayatın içinde ve yalnızlığın girdabında kaldı. Yaşam da bu sayede sevgilerini yitirdi. Kitap insanın kendini tanımasına, kendi gibi olmasına ve bir birey olarak kendini ortaya çıkarmasına, kendi ile barışık bir sürecin içinden geçerek asıl sevgiye ulaşmasına ve hayatın kendini sevmeye doğru yönlenmesine açılımlar yapmış. Kişinin kendine olan sevgi ve saygısının helezonlar çizerek yayılmasının kaçınılmaz olduğunu ve kendi ile barışık bir insanın hayat ile de barışık olabileceğini gözler önüne sermiş. ÖZellikle hayattan kopmaya başlayan ve sevgisiz bir dünyadan sevgi ağaçlarının altına sığınmaya çalışan herkesin okuması gereken bir kitap.