Serinin ilk kitabınıda merakla okumuş ve devamının gerçekten merakla beklemiştim. İlk kitaba olan eleştirimde olduğu gibi düşüncemi devam ettiriyorum; kitapta anlatılan Dündar Kılıç namı diğer Abi gerçekten günümüzde gördüğümüz mafya babalarına benzemiyor ve demekki o gerçekten büyüklerimizin anlatığı kabadayılardan veya yazarın söylediği gibi son kabadayı. Bunun yanında sonocta hepimiz insanız ve hatalarımız oluyor. Bence Abi’nin hayatının son dönemi kendi kişiliğiyle ve o döneme kadar yaşadıklarıyla tezat oluşturuyor. Bunun yanında bu ikinci kitapta anlatılanlar daha yakın tarih olayları olduğu için benim yaş grubumda olanların da rahatlıkla hatırlayabileçekleri olaylar. Bu olayların perde arkası olaylarını görmek ve daha önemlisi bazı olayları ne kadar çabuk unutabildiğimizi görmek insanı üzüyor. Bizler gerçekten balık hafızalıyı galiba !…