Hiçbir zaman nefis ve nefsani duygular yok sayılamaz. Yok sayıldığında, vücut kimyası bozulur, bunalımlar, stresler ve kargaşalar baş gösterir. Nasıl ki bir bina tuğlası, çimentosu, kumu, boyası, badanası, aydınlatması, donanımı ve dekorasyonuyla bina olma özelliğini kazanıyorsa insan da böyledir. Ruhani ve bedensel özellikleriyle insandır. Bu özelliklerden biri yok olunca insan, insan olmaktan çıkıverir. Böyle bir şey ise mümkün değildir.Kişi iman etmese dahi kendini ruhani özelliklerden soyutlayamaz. Çünkü bu özellikler, kişinin ruh haritasına kodlanmıştır. İnsanın eğlenmeye, gezip tozmaya, yemeye, içmeye ve uykuya ihtiyacı olduğu gibi ibadete, zikre ve tefekküre de ihtiyacı vardır. Çünkü insan, ne sadece akıldan yoksun nefsani duygularla donatılmış hayvanlar gibidir. Ne de melekler gibi nefisten yoksun nurani varlıklardır. İnsan bu her iki özelliği de bünyesinde barındıran müstesna bir varlıktır. Bunun için dengeli bir şekilde hareket etme zorunluluğu vardır. Haram olmayan, helal yollardan ihtiyaçlar giderilmelidir.