Osmanlı şiirinde nütün olaylar kadın üzerine döner. Osmanlıda gazeller, kadınlar için yazılmış kutsal metinler sayılır. Bu metinler elbette ki idealize edilmiş metinlerdir, kaynağını da Kur’an ile Hadis’ten alır. Nedim’in çizdiği sevgili imajı Kur’an ve Hadis merkezlidir. Modernizm sonrasında feminizm marifetiyle kadının beden (cinsel histerikli) dili sürekli olarak ön plana çıkartılırken ve hatta kadının her bir organı birer cinsel organ gibi algılanırken, divan şiiri kadını, Tanrı’ın en iyi tecelli ettiği bir put bir (mecaz) ve onun her bir organında mutlak bilgiye giden yoları arıyordu.