"...Bengi'yi dedesi büyüttü demek doğrudur ama, pek sıradan olur. Kendisine verilen zamanı kendi gönlünce yaşamış, aşkı tanımış, sonra da düş mü gerçek mi bilemediği bir acının, bir ölüm acısının içindeyken, tanrısal bir ödül olan iki küçük çocuk karışmış yaşamına. O iki küçük çocuk da nedenleri şu ya da bu, zamanın bir yerinde kimsesiz, çaresiz, korktukları bir boşluğun içindeyken gene o tanrısal güç dedeyi vermiş onlara."Bengi ve Gün... Parçalanmış bir ailenin ayakta kalmaya çalışan, birbirine sımsıkı kenetlenmiş iki küçük bireyi... Bengi küçücük bedeni ama kocaman kalbiyle sarılıyor kardeşine, evine, anne ve babasından geriye kalanlara... Sevgi ve bağlılık çatısı kuruyor terkedilmiş yuvanın üstüne. Çok sevdiği dedesinin de yardımıyla başarıyor, hayatındaki her sabahı mutluluk veren yeni bir sabaha dönüştürmeyi."İstiyorum ki, bu yazdıklarımı okuyup sevenler, işi sürdürsünler gönülleri nasıl çekerse. Eksikleri tamalayıp, geri kalanını dokusunlar..." diyen Nezihe Meriç'in son romanı Alacaceren Bengi ve Gün'ü hayatınızın unutulmaz parçaları yapacak.
İki küçük kardeşin gözünden aileye, sevgiye, hayata bakışı vermiş Nezihe Meriç. Oldukça hüzün dolu bir eser. Nezihe Meriç’i hiç okumamış olanlar çok şey kaçırıyor.
fazla kısa geldi, olayın tam içine girdiğim anda kitap bitti, yarıda kalmış hissi bıraktı bende. beğenmediğimi söyleyemem, ama birazcık daha uzun olsa daha çok tat alabilirdim. Bengisu’nun çocukluğu kadar, gençliği de daha detaylı anlatılsaydı, şekillenen karakteri hakkında daha fazla ipucu verilseydi eminim çok daha doyurucu olurdu.
Bengisu’nun yorumuyla yazarın yorumu karışıyor bazen.Kısacık bir roman zaten .Yeterince ilginç gelmedi bana.Her şey havada kalmış.Dedesi nasıl öldü,baba nerede,anne nerede,çocukların yaşamı nasıl davam etti gibi…
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Nezihe Meriç’in okuduğum ilk eseriydi. İki kardeşin hikayesini anlatan etkileyici bir eser. Kesinlikle okunmalı.
Korsan Çıkmazı’ndan önce okunmalı derim… o zaman daha bi’ anlamlı oluyor gibi geldi bana…
İki küçük kardeşin gözünden aileye, sevgiye, hayata bakışı vermiş Nezihe Meriç. Oldukça hüzün dolu bir eser. Nezihe Meriç’i hiç okumamış olanlar çok şey kaçırıyor.
fazla kısa geldi, olayın tam içine girdiğim anda kitap bitti, yarıda kalmış hissi bıraktı bende. beğenmediğimi söyleyemem, ama birazcık daha uzun olsa daha çok tat alabilirdim. Bengisu’nun çocukluğu kadar, gençliği de daha detaylı anlatılsaydı, şekillenen karakteri hakkında daha fazla ipucu verilseydi eminim çok daha doyurucu olurdu.
Bengisu’nun yorumuyla yazarın yorumu karışıyor bazen.Kısacık bir roman zaten .Yeterince ilginç gelmedi bana.Her şey havada kalmış.Dedesi nasıl öldü,baba nerede,anne nerede,çocukların yaşamı nasıl davam etti gibi…