Ben okurken karakterlerin hayatına yetişmekte zorlanırken , onca olaya onca betimlemeye onca ayrıntıya odaklanıp hiç birini kaçırmadan aklımda tutmaya ve her bölüm bir kadın örgüsünü takip etmeye çalışırken; ben okurken bu kadar duyguyu yaşarken yazar nasıl yazdı, nasıl tasarladı,nasıl hayal etti, nasıl bir araya getirdi de yazabildi diye hayret ettim.
Gerçekten son zamanlarda okuduğum en güzel kitaptı. En çok Düriye zorladı beni. Önce üzüldüm , sonra kızdım, sonra tekrar üzüldüm.
Çok güzeldi.
Şu koşturmalı hayatımız içinde elime aldığım her an keyifle ve merakla sayfaları çevirip, bana ait olan zamanı güzel kılmama eşlik ettiği için teşekkürler.
Emek çok. O kadar belli ki.
Bir sonraki kitap için beklenti yükseldi.