Hiçliğin izsürücüsü Irmak, geşmişini ve bugününü, yani bir yok’u şöyle kurguluyor: “Henüz doğmamıştım ve nedenini biliyordum; doğduğum ve bunun nedenini hâlâ bilmiyorum…” Bir şairin günah çıkarması denli çileli bir süreçte kaleme alınışına tanık olduğu bu labirent metinler, yelkovanın akrep tarafından zehirlendiği saatlerde kuruldu. Ve ‘tık’ ile ‘tak’arasındaki engin boşlukta zamanın kuşattığı akrep, şimdi kendini zehirlemekte…