İnsan vardır, doğduğu şehirde yaşar ve ölür; bir bankonun arkasında işe başlar on beşinde, altmışında, o bankonun arkasında emekli olur. Özlem ve isteklerini, hıdrellez sabahları bir gül ağacına asacağı dilek kâğıtlarına yazıp onları uzak ümitlere terk etmek tek çaresidir onun. İnsan vardır, doğduğu limandan on beşinde miço olarak çıkar bir gemiyle; otuzunda kaptanıdır o geminin. Dünyanın bir ucunda, cehennemin sınırında, Tierra Del Fuego Kayalıklarının San Diego Burnunda, yelkenlerinde kuzey rüzgârı, attığı bir kavanço ile Atlas Okyanusu’ndan Büyük Okyanus’a geçmiştir. Kendi sınırlarını zorlayan ve onları aşmaktan korkmayan cesur bir insandır o. Üretken olmanın, yaşamın en derin zevk ve heyecanını tatmanın sırrı tehlikeli yaşamaktır onun gibileri için. Onlarsız dünya, bugünlere gelemezdi. İşte insanın iki yüzü…