Çağrı Dörter’in tüm kitaplarını okumuş biri olarak bu kitabı heyecan ve coşkuyla beklemiştim. Beklediğime değdi. Daha ilk sayfalarda beni vortex gibi içine çekiverdi. Bırakmak istemedim elimden ama bir yandan da hemen bitmesin istiyorum. Sindire sindire okuyup idrak edebildiğim kadarını yaşamıma aksettirmek istiyorum. İyi ki tanımışım, iyi ki yazmış diyorum. Hakk ve Hakikate dair merakınız varsa, tasavvuf sarmalına dolanıp bir türlü çıkamadıysanız bir de bu kitabı okuyun derim

Sistemin bütünlüğünü, kutsal metinlerin alegorik anlatımının her beşerden insana yolculuk eden kişide nasıl karşılık bulduğunu açıklayan çok hoş bir kitap. Bir yanda bütüncül ve sistemli düşünemeyen, anlamadan öğrendiklerini etrafına dayatan, çapsız kabında dini yorumlayıp herkesi o dar alana hapsetmeye çalışan, bu din anlatımındaki çelişkileri dile getirenlere kızıp köpüren anla(ma)yış… Diğer yanda dinin beşerden insana geçişin aşamalarını, her peygamberin hikâyesinin bu yolculuktaki duraklar olduğunu, mecazların masal olmadığını, bizzat yaşanarak ya da aklederek her şeyin yerli yerine oturtulabileceğini, bu sayede istismar eden ile gerçek dinin ayırt edilebileceğini kolaylaştırarak anlatan bir anlayış…

Duru bir anlatım, sıkılmadan takip edilen bir eser. Tabii ki susamışlardansanız…

Klasik, köhnemiş din anlatımıyla yetinmeyen kişilerle paylaşmak istediğim böyle bir kitabı yazdığı için Çağrı kardeşime çok teşekkür ederim.