Her musâb, âlemi-i İslâm o devâsız derde. Getirin Mağrib-i Akâ’daki bir müslümanı;Bir de Çin Sûrunun altında uzanmış yatanı;Dinleyin her birinin rûhunu: mutlak gelecek, “Böyle gördük dedemizden” sesi titrek, titrek!Acaba sâha-ı tatbîkı neden nâ-mahdût?Çünkü biz bilmiyoruz, dîni. Evet, bilseydik,Çâre yok, göstermezdik bu kadar sersemlik.”Böyle gördük dedemizden!” diye izmihlâliBoylayan bir sürü milletlerin olsun hâliİbret olmaz bize, her gün okuruz ezber de!Yoksa, bir maksat aranmaz mı bu âyetlerde?Lâfzı muhkem yalnız, anlaşılan, Kur’anın, Çünkü kaydında değil, hiçbirimiz mânânın:Ya açar nazm-ı celîlin, bakarız yaprağına;Yâhud üfler, geçeriz bir ölünün toprağına.İnmemiştir hele Kur’an, bunu hakkiyle bilin,Ne mezarlıkta okunmak, ne de fal bakmak için!