Mizahın en eski ve köklü türüdür, fıkra… Kısadır, özlüdür; ama daha önemlisi insanın başkalarında, başkalarının komikliğinde kendisini tanıma fırsatı bulduğu en etkili anlatı türüdür.Hafızalarda yer etmiş örneklerin yanı sıra yeniliği kadar ilginçliğiyle de dikkati çekecek fıkraların yer aldığı bu kitap, köklü bir mizah kültürüne ve mizah anlayışına sahip yurdum insanı için yazılmıştır; okusunlar, gülsünler ve gülerken düşünsünler diye…Temel demir testeresiyle dayanmış bir dükkânın asma kilidine, “Hır hır” kesmeye çalışıyordur… Öyle kaptırmıştır ki kendisini, tepesinde duran bekçiyi bile fark etmeden devam etmektedir… Bir süre daha Temel’i izleyen bekçi, sonunda omzuna vurarak:- Ha pu kece fakti napaysun sen hemşerum?Temel kendisini uyanık sanıyor ya:- Çemençe çalayrum…- Pu nasi çemençedür sesi çikmayi?…- Ha punun sesi yarun çıkaçaktur da…